اثر دوزهای کوچک سوکسی نیل کولین در شرایط لوله گذاری تراشه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر دوزهای کوچک سوکسی نیل کولین در شرایط لوله گذاری تراشه دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر دوزهای کوچک سوکسی نیل کولین در شرایط لوله گذاری تراشه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر دوزهای کوچک سوکسی نیل کولین در شرایط لوله گذاری تراشه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر دوزهای کوچک سوکسی نیل کولین در شرایط لوله گذاری تراشه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: سوکسی نیل کولین با دوز ۱ میلی گرم/ کیلوگرم معمولا شرایطی عالی برای لوله گذاری تراشه در عرض ۶۰ ثانیه فراهم می کند. برگشت فونکسیون تنفسی بعد از این دوز به حد کافی سریع نیست تا از عدم اشباع خطرناک اکسی هموگلوبین در صورت عدم امکان تهویه کمکی، جلوگیری کند. در این مطالعه، اثر دوزهای کوچک تر سوکسی نیل کولین برای انجام لوله گذاری رضایت بخش تراشه در القای سریع و متوالی بیهوشی با زمان برگشت سریع تر فونکسیون تنفسی بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه آینده نگر، تصادفی و دوسوکور تعداد ۱۲۰ بیمار با کلاس I یا II درجه بندی ASA، بررسی شدند. پس از القای بیهوشی عمومی با فنتانیل/ تیوپنتال سدیم، بیماران از نظر دریافت دوز سوکسی نیل کولین در سه گروه ۰.۳ میلی گرم/ کیلوگرم (۱×ED95)، ۰.۶ میلی گرم/ کیلوگرم (۱×ED95) و ۱ میلی گرم/ کیلوگرم (۳×ED 95) قرار گرفتند. پاسخ برانگیخته عضله نزدیک کننده شست به چهار تحریک متوالی عصب اولنار با استفاده از دستگاه محرک اعصاب محیطی ثبت شد. زمان شروع اثر، حداکثر تضعیف توییچ، شدت فاسیکولاسیون، شرایط لوله گذاری تراشه، زمان برگشت تنفس (زمان آپنه)، زمان برگشت توییچ به %۹۰ میزان نرمال (T1=%90) و میزان بروز دردهای عضلانی بعد از عمل ثبت شد.یافته ها: زمان شروع اثر در محدوده ۴۹ – ۸۱ ثانیه بود که با افزایش دوز، شروع اثر کاهش داشت، ولی بین دوزهای ۰.۶ و ۱ میلی گرم/ کیلوگرم تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. حداکثر تضعیف توییچ با دوزهای ۰.۶ و ۱ میلی گرم/ کیلوگرم مشابه بود (%۹۸.۲-۱۰۰). شدت فاسیکولاسیون در دوزهای کوچک تر به طور معنی داری کمتر بود. شرایط لوله گذاری با دوز ۰.۳ میلی گرم/ کیلوگرم قابل قبول نبود اما در تمامی بیماران با دوزهای ۰.۶ و ۱ میلی گرم/ کیلوگرم شرایط رضایت بخش لوله گذاری تراشه حاصل شد. زمان برگشت تنفس (زمان آپنه) در دوزهای ۰.۳ و ۰.۶ میلی گرم/ کیلوگرم )به ترتیب ۱.۸ و ۲.۴ دقیقه( به طور معنی دار کمتر از دوز ۱ میلی گرم/ کیلوگرم ۶.۳) دقیقه( بود. زمان ریکاوری توییچ به %۹۰ نرمال (برگشت تنفس خودبه خودی منظم) به طور معنی دار در دوز ۰.۶ کمتر از دوز ۱ میلی گرم/ کیلوگرم بود. میزان بروز دردهای عضلانی بعد از عمل در دوزهای کوچک تر به طور معنی دار کمتر از دوز ۱ میلی گرم/ کیلوگرم بود.نتیجه گیری: استفاده از دوز ۰.۶ میلی گرم/ کیلوگرم سوکسی نیل می تواند شرایط قابل قبول لوله گذاری تراشه بعد از ۶۰ ثانیه از تجویز دارو ایجاد کند. شرایط لوله گذاری با دوز ۰.۶ میلی گرم/ کیلوگرم مشابه ۱ میلی گرم/ کیلوگرم است؛ اما دوز کوچک تر با زمان آپنه کوتاه تر، ریکاوری سریع تر توییچ و دردهای عضلانی کمتر بعد از عمل همراه است.

کلید واژه: بلوک عصبی عضلانی، سوکسنیل کولین، لوله گذاری تراشه، عوارض