مقاله فراوانی دیسترس تنفسی در نوزادان نارس متولد شده در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز و تاثیر دگزامتازون روی آنان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله فراوانی دیسترس تنفسی در نوزادان نارس متولد شده در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز و تاثیر دگزامتازون روی آنان دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله فراوانی دیسترس تنفسی در نوزادان نارس متولد شده در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز و تاثیر دگزامتازون روی آنان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله فراوانی دیسترس تنفسی در نوزادان نارس متولد شده در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز و تاثیر دگزامتازون روی آنان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله فراوانی دیسترس تنفسی در نوزادان نارس متولد شده در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز و تاثیر دگزامتازون روی آنان :

مقاله فراوانی دیسترس تنفسی در نوزادان نارس متولد شده در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز و تاثیر دگزامتازون روی آنان که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در ۱۳۸۹ در مجله علمی پزشکی جندی شاپور از صفحه ۳۳۹ تا ۳۴۴ منتشر شده است.
نام: فراوانی دیسترس تنفسی در نوزادان نارس متولد شده در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز و تاثیر دگزامتازون روی آنان
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله دگزامتازون
مقاله سندرم دیسترس تنفسی
مقاله زایمان زودرس

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: یکی از مشکلات عمده نوزادان نارس، عدم تکامل کافی ریه و در نتیجه دیسترس تنفسی از بدو تولد است که به نام سندرم دیسترس تنفسی نوزادان شناخته شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی دیسترس تنفسی در نوزادان نارس و اثر دگزامتازون در پیش گیری از آن بود.
روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه توصیفی گذشته نگر است. جامعه مورد مطالعه، تعداد ۲۳۰ نوزاد نارس بودند که مادران آنها با تشخیص زایمان زودرس طی سال های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ در بیمارستان امام خمینی اهواز بستری شده بودند. تعداد ۶۹ مورد پیش از تولد تحت درمان با دگزامتازون قرار گرفته بودند (۶ میلی گرم هر ۱۲ ساعت و حداکثر ۴ دوز) و ۱۶۶ مورد، دگزامتازون دریافت نکرده بودند. اطلاعات مبتنی بر اهداف تحقیق شامل تعداد نوزادان مبتلا به دیسترس تنفسی و اثر دگزامتازون در پیش گیری از آن، از پرونده ها استخراج شد. سپس نتایج، با استفاده از نرم افزار SPSS (17) و توسط آزمون های مربع کای و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: از گروهی که پیش از تولد تحت درمان با دگزامتازون قرار گرفته بودند ۲۱ نفر (۳۰۴ درصد) و از گروهی که دگزامتازون دریافت نکرده بودند ۶۶ نفر (۴۱ درصد) مبتلا به دیسترس تنفسی شدند که این تفاوت از نظر آماری معنادار است (P=0.012).
نتیجه گیری: با تشخیص صحیح و درمان مناسب و استفاده به موقع از دگزامتازون جهت پیش گیری از این سندرم، می توان از عوارض جدی این بیماری کاست. امید است نتایج این تحقیق در زمینه کاستن از این مشکل در منطقه و کشور موثر باشد و تصمیمات لازم در جهت پیش گیری از این بیماری در مراقبت های قبل از تولد گنجانده شود.