الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در میکروارگانیسم های گرم مثبت بیمارستانی طی سالهای ۸۳-۷۹

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در میکروارگانیسم های گرم مثبت بیمارستانی طی سالهای ۸۳-۷۹ دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در میکروارگانیسم های گرم مثبت بیمارستانی طی سالهای ۸۳-۷۹  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در میکروارگانیسم های گرم مثبت بیمارستانی طی سالهای ۸۳-۷۹،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در میکروارگانیسم های گرم مثبت بیمارستانی طی سالهای ۸۳-۷۹ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران

تعداد صفحات :۶

سابقه و هدف: عفونت های گرم مثبت (به خصوص استافیلوکوک ها) جز عفونتهای شایع در محیط های کشت مختلف می باشد که متاسفانه در سالهای اخیر مقاومت این باکتریها در محیط های بیمارستانی نسبت به انواع آنتی بیوتیکها به شدت در حال افزایش است. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در میکروارگانیسم های گرم مثبت بیمارستانی در محیط های کشت ادرار، خون، زخم و خلط می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی (Cross-sectional) به بررسی فراوانی میکروارگانیسم های جدا شده از ۳۸۹۰۵ نمونه )بطور میانگین ۷۷۸۱ نمونه در هر سال( از محیط های کشت خون، ادرار، زخم و خلط در بین سالهای ۷۹-۸۳ پرداخته است. این بررسی در یکی از بیمارستانهای بزرگ ارجاعی شهر تهران صورت گرفته و میکروارگانیسم های جدا شده مربوط به تمامی بخشهای بیمارستانی می باشند. افزایش یا کاهش مقاومت آنتی بیوتیکها با استفاده از روش disk diffusion بوده است. در این طرح فراوانی مطلق و نسبی مربوط به مقاومت آنتی بیوتیکی میکروارگانیسم ها به تفکیک محاسبه شده است.یافته ها: از ۳۸۹۰۵ نمونه، ۱۹۰۶ نمونه کشت مثبت داشته اند. %۵۲ نمونه های مثبت مربوط به زنان و %۴۸ مربوط به مردان بوده است. میزان مقاومت استافیلوکوک اورئوس نسبت به کوتریموکسازول از %۱۲ در سال اول بررسی به %۵۲ در سالهای پایانی افزایش یافته است. مقاومت استافیلوکوک اورئوس در سال ۷۹ نسبت به اگزاسیلین %۱۰ بوده که در سال ۸۳، به %۸۲ رسیده است. مقاومت نسبت به جنتامایسین و سیپروفلوکساسین در نمونه های کشت مثبت استافیلوکوک اورئوس به ترتیب، در سال ۷۹ تا ۸۳، %۴۰ تا %۵۵.۵ و از %۲۰ تا %۴۷ متغیر بوده است. به طور کلی بیشترین مقاومت استافیلوکوک اورئوس در طی این سالهای بررسی نسبت به آنتی بیوتیکهای گروه(Penicillinase resistant penicillin) PRP ها بوده است. بیشترین مقاومت استافیلوکوک کوآگولاز منفی در این محیط های کشت نسبت به کلوگزاسیلین (%۸۵) و سفتی زوکسیم (%۶۸)، اموکسی سیلین (%۶۵) و کلرآمفنیکل (%۲۰) بوده و بیشترین حساسیت را به وانکومایسین (%۱۰۰) داشته است.نتیجه گیری: در این مطالعه پیشنهاد می شود که با پایش دوره ای کشت زخم، خون، خلط و ادرار در محیط های بیمارستانی به شناسایی سریعتر الگوی مقاومت بیمارستانی بپردازیم. استافیلوکوک اورئوس مقاومت افزایش یابنده ای را در محیط بیمارستانی نسبت به آنتی بیوتیکهای PRP نشان می دهد که باید در استفاده از این داروها کاملا محتاط بود. وانکومایسین کماکان قابل اعتمادترین آنتی بیوتیک در درمان عفونتهای استافیلوکوکی بیمارستانی است.

کلید واژه: