تاثیر مداخله آموزشی با استفاده از رویکرد تعاملی بر تغییر رفتار، هموگلوبین، A1C و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر مداخله آموزشی با استفاده از رویکرد تعاملی بر تغییر رفتار، هموگلوبین، A1C و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران دیابتی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر مداخله آموزشی با استفاده از رویکرد تعاملی بر تغییر رفتار، هموگلوبین، A1C و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر مداخله آموزشی با استفاده از رویکرد تعاملی بر تغییر رفتار، هموگلوبین، A1C و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر مداخله آموزشی با استفاده از رویکرد تعاملی بر تغییر رفتار، هموگلوبین، A1C و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی

تعداد صفحات :۱۰

دیابت یک بیماری مزمن در تمام دوران زندگی است و کنترل آن نیاز به تغییرات اساسی در سبک زندگی بیماران دارد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر آگاهی، رفتار، هموگلوبین A1c و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به دیابت بود.جمعیت مورد مطالعه شامل بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ تحت پوشش درمانگاه دیابت بندرعباس بود. ۸۰ بیمار به طور تصادفی انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند و به هر گروه ۴۰ نفر اختصاص یافت. آگاهی و رفتار بیماران با استفاده از پرسشنامه، هموگلوبینA1C با روش کالریمتری و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با استفاده از پرسشنامه WHOQOL-BREF تعیین گردید. جلسات آموزش گروهی برای گروه مداخله برگزار شد و چهار ماه بعد مورد ارزیابی قرار گرفت. گروه کنترل نیز پرسشنامه ها را در اولین ملاقات و ۴ ماه بعد از آن تکمیل نمودند.گروه مداخله افزایش معنی داری در میانگین آگاهی از ۶.۷ به ۱۵.۸ (P=0.000)، سلامت فیزیکی، از ۶۴.۷ به ۷۷.۲ (P=0.000) و سلامت روانی از ۵۶ به ۷۱.۴ و کاهش معنی داری در میانگین هموگلوبین A1c از ۹.۴ به ۸.۲ (P=0.000) و همچنین افزایش معنی داری از نظر کنترل شخصی قند خون، کنترل وزن، ورزش و رعایت رژیم غذایی داشت. گروه کنترل هیچ تغییر معنی داری در متغیر های اندازه گیری شده بجز آگاهی نداشت.کاهش در میانگین هموگلوبین A1c و بهبودی در بعد فیزیکی و روانی کیفیت زندگی گروه مداخله به طور عمده ناشی از تغییر در رفتار آنها است. نتایج این پژوهش از نظر بالینی برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ سودمند است و کمکی برای پزشک در کنترل بهتر دیابت است. ضمنا روش آموزشی مورد استفاده، ارزان، مناسب، برای مراقبتهای کلنیکی اولیه و قابل اجرا است.

کلید واژه: دیابت، آموزش، رفتار، هموگلوبین A1c، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت