ارتباط فعالیت فیزیکی و تماشای تلویزیون در اوقات فراغت با عوامل خطرساز قلبی در زنان شاغل و خانه دار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارتباط فعالیت فیزیکی و تماشای تلویزیون در اوقات فراغت با عوامل خطرساز قلبی در زنان شاغل و خانه دار دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارتباط فعالیت فیزیکی و تماشای تلویزیون در اوقات فراغت با عوامل خطرساز قلبی در زنان شاغل و خانه دار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارتباط فعالیت فیزیکی و تماشای تلویزیون در اوقات فراغت با عوامل خطرساز قلبی در زنان شاغل و خانه دار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارتباط فعالیت فیزیکی و تماشای تلویزیون در اوقات فراغت با عوامل خطرساز قلبی در زنان شاغل و خانه دار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود) (journal of kermanshah university of medical sciences)

تعداد صفحات :۱۸

سابقه و هدف: یکی از عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی بخصوص بیماری عروق کرونر و آترواسکلروزیس بی تحرکی است. تماشای تلویزیون به عنوان یک رفتار غیرفعالانه و شاخص بی تحرکی با چاقی و عوامل خطرساز قلبی مرتبط است. در این مطالعه ارتباط میزان فعالیت فیزیکی و تماشای تلویزیون و عوامل خطرساز آترواسکلروزیس در زنان شاغل و خانه دار بررسی و مقایسه شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که بر اساس اطلاعات فاز اول برنامه قلب سالم اصفهان در سال ۸۰-۱۳۷۹ صورت گرفته است، به روش تصادفی خوشه ای تعداد ۶۳۹۱ زن از سه شهر اصفهان، نجف آباد و اراک انتخاب شدند و در دو گروه شاغل و خانه دار قرار گرفتند. به کمک پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه فعالیت فیزیکی بک اطلاعات لازم جمع آوری شد. میزان فعالیت فیزیکی با در نظر گرفتن مدت و شدت فعالیت بر حسب مت- دقیقه در هفته و مدت تماشای تلویزیون برحسب دقیقه در هفته در نظر گرفته شد. محیط شکم، قد، وزن، فشارخون و آزمایش خون برای تعیین قند و چربی های خون اندازه گیری و ثبت شد. برای آنالیز آماری از آزمون های تی، کای دو، رگرسیون چندگانه و لجستیک استفاده شد.یافته ها: تعداد افراد در دو گروه شاغل و خانه دار به ترتیب ۳۶۱ و ۶۰۳۰ نفر بود. میانگین فعالیت فیزیکی اوقات فراغت (LTPA) در دوگروه فوق به ترتیب ۳۸۷.۲۲±۵۶۲.۰۰ و ۲۰۱.۷۶±۴۰۲.۹۲ مت- دقیقه در هفته (p=0.001) و میانگین مدت تماشای تلویزیون (TVW) در دو گروه به ترتیب ۱۲۸.۴±۸۲.۵۴ و ۱۴۱.۶۴±۱۰۴.۹۰ دقیقه در هفته بود (p=0.005). نسبت شانس (OR) در افراد چاق (BMI³۳۶.۱) برای تماشای تلویزیون (p=0.003) 1.001 و برای فعالیت فیزیکی اوقات فراغت (p=0.382) 0.9999 بود. در زنان خانه دار LTPA با تری گلیسرید ارتباط معنادار منفی داشت p=0.02) و TVW .(b=-0.03 با BMI ارتباط معنادار مثبت p=0.002) و (b=0.04 و با LDL- کلسترول ارتباط منفی معنی داری داشت p=0.03) و (b=-0.02. در زنان شاغل هیچ ارتباطی بین دو متغیر مذکور و عوامل خطرساز دیده نشد.بحث: با توجه به پایین بودن میانگین LTPA در زنان به خصوص زنان خانه دار و ارتباط منفی آن بویژه با TG، انجام فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت و افزایش میزان آن مخصوصا در زنان خانه دار توصیه می شود. همچنین با توجه به بالابودن میانگین مدت تماشای تلویزیون در زنان خانه دار نسبت به شاغل و ارتباط مثبت آن با BMI، کاهش مدت تماشای تلویزیون در کنترل چاقی به ویژه در زنان خانه دار موثر است.

کلید واژه: فعالیت فیزیکی اوقات فراغت، تماشای تلویزیون، عوامل خطرساز قلبی عروقی