مقایسه تجویز کم تر از ۵ میلی گرم روزانه با ۱۵ میلی گرم یک روز در میان اسیدفولیک در کاهش هیپرهموسیستئینمی بیماران همودیالیزی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تجویز کم تر از ۵ میلی گرم روزانه با ۱۵ میلی گرم یک روز در میان اسیدفولیک در کاهش هیپرهموسیستئینمی بیماران همودیالیزی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تجویز کم تر از ۵ میلی گرم روزانه با ۱۵ میلی گرم یک روز در میان اسیدفولیک در کاهش هیپرهموسیستئینمی بیماران همودیالیزی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تجویز کم تر از ۵ میلی گرم روزانه با ۱۵ میلی گرم یک روز در میان اسیدفولیک در کاهش هیپرهموسیستئینمی بیماران همودیالیزی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تجویز کم تر از ۵ میلی گرم روزانه با ۱۵ میلی گرم یک روز در میان اسیدفولیک در کاهش هیپرهموسیستئینمی بیماران همودیالیزی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)

تعداد صفحات :۸

سابقه و هدف: هیپرهموسیستیینمی در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی شایع است و خطر بیماریهای قلبی – عروقی و مغزی – عروقی با هیپرهموسیستئینمی افزایش می یابد. هدف از انجام این مطالعه بررسی مقایسه ای اثرات کمتر از ۵ میلی گرم روزانه با ۱۵ میلی گرم یک روز در میان اسیدفولیک در کاهش غلظت هموسیستیین پلاسمان بیماران همودیالیزی میباشد. مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی، ۱۴ نفر از بیماران همودیالیزی با هیپرهموسیستیینمی بیمارستان امام خمینی در تیرماه ۱۳۸۲ و با توجه به این که تمام بیماران، حداقل به مدت ۲ ماه تحت درمان با اسیدفولیک به میزان ۵-۱ میلی گرم روزانه بوده اند، مقدار اسیدفولیک به ۱۵ میلی گرم یک روز در میان به مدت ۲ ماه افزایش یافت (با توجه به مراجعه یک روز در میان بیماران به مرکز دیالیز). خون گیری جهت اندازه گیری غلظت هموسیستئین، HDL، LDL و هموگلوبین و آلبومین، یک و دو ماه پس از دوره درمان انجام شد. همچنین بروز عوارض به ویژه تهوع و سرگیجه مورد بررسی قرار می گرفت. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون Wilcoxon signed Ranks استفاده شد.یافته ها: میانگین سن و مدت همودیالیز بیماران به ترتیب ۵۰.۹۲±۱۸.۶ سال (حداقل ۲۵ و حداکثر ۷۷ سال) و ۵.۲۸±۴.۲۵ سال بود. کاهش میانگین غلظت هموسیستئین در دوره درمان با دوز بالا به میزان معنی داری از غلظت آن در دوره درمان با مقدار پایین، بیشتر بود ۲۳.۹۸±۶.۸۷) در مقابل (P=0.008, 33.89±۱۶.۲۸ mol/l. همچنین میانگین غلظت آلبومین نیز طی درمان با مقادیر بالا به میزان معنی داری از غلظت آن در طی درمان با دوز پایین، بالاتر بود ۴.۷۵±۰.۹۴) در مقابل (P=0.004, 14.32±۰.۳۰ mg/dl اما اختلاف معنی داری بین غلظت هموگلوبین، HDL و LDL پلاسما و مقدار دو درمان مشاهده نشد. در هیچ یک از دوره های درمانی عارضه ای در بیماران دیده نشد.استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که تجویز معادل ۱۵ میلی گرم یک روز در میان اسیدفولیک، به عنوان دارویی ارزان که بار مالی سنگینی بر دوش اقتصاد خانواده و سیستم بهداشتی تحمیل نمی کند، بدون ایجاد عوارض، موجب کاهش معنی داری در غلظت هموسیسییین پلاسما در بیماران همودیالیزی می شود. از آنجا که کاهش اندک میزان هموسیستئن نیز با اهمیت است، تجویز آن به این شکل برای بیماران همودیالیزی توصیه می شود. اما بررسی اثرات دراز مدت آن در کاهش میزان عوارض قلبی – عروقی، به مطالعات بیشتری نیاز دارد.

کلید واژه: اسیدفولیک، نارسایی کلیه، هیپرهموسیستیینمی، همودیالیز