اثر مداخلات حمایتی روانی – اجتماعی بر نشانه های اختلال استرس پس از سانحه در نوجوانان آسیب دیده از زلزله بم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر مداخلات حمایتی روانی – اجتماعی بر نشانه های اختلال استرس پس از سانحه در نوجوانان آسیب دیده از زلزله بم دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر مداخلات حمایتی روانی – اجتماعی بر نشانه های اختلال استرس پس از سانحه در نوجوانان آسیب دیده از زلزله بم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر مداخلات حمایتی روانی – اجتماعی بر نشانه های اختلال استرس پس از سانحه در نوجوانان آسیب دیده از زلزله بم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر مداخلات حمایتی روانی – اجتماعی بر نشانه های اختلال استرس پس از سانحه در نوجوانان آسیب دیده از زلزله بم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله بیماریهای کودکان ایران

تعداد صفحات :۱۰

هدف: در نوجوانان حوادث طبیعی باعث تخریب عملکرد فردی و اجتماعی و تهدید تمامیت فیزیکی و یا روانی می گردد. روش های مختلفی برای مقابله با اثرات اینگونه وقایع بکار رفته است. بازگوئی روانشناختی و روش های شناختی رفتاری در پیشگیری و درمان نشانه های اختلال استرس پس از سانحه بکار رفته اند. در مطالعات مختلف اثر این روش ها به طور جداگانه و اکثرا در بزرگسالان بررسی شده ولی مشخص نیست که ترکیبی از این دو روش مداخله، در تخفیف و یا کاهش شدت نشانه های این اختلال موثر باشد. به منظور ارزیابی اثر گروه درمانی مبتنی بر بازگوئی روانشناختی همزمان با روش های رفتاری – شناختی در نوجوانان این مطالعه انجام شده است.روش مطالعه: در یک مطالعه تک گروهی از نوع قبل – بعد، نوجوانانی که برخی نشانه های اختلال استرس پس از سانحه زلزله بم را بر اساس معیارهای DSM-IV داشته و نیازمند درمان داروئی بخاطر شدت اختلال و یا همزمانی سایر اختلالات روانپزشکی نبودند تحت مداخلات گروهی شامل یک جلسه بازگوئی روانشناختی و ۳ جلسه درمان شناختی – رفتاری قرار گرفتند. نشانه های اختلال توسط مقیاس CAPS بلافاصله و ۳ ماه بعد از مداخله ارزیابی شد. نتایج از طریق آزمون های T-Paired و Repeated measure قبل و بعد از انجام مداخله مقایسه شد.یافته ها: تعداد ۳۰ نفر از بازماندگان زلزله با میانگین سنی ۴/۱۶ سال وارد مطالعه شدند و ۸ نفر به دلیل مهاجرت و یا تمایل شخصی از مطالعه خارج شدند. پس از انجام مداخلات تغییر تواتر نشانه های اختلال بلافاصله پس از مداخله معنی دار P<0.05 و پس از سه ماه معنی دار نبود. تغییر میانگین عمق و شدت نشانه ها بلافاصله پس از انجام مداخله و پس از سه ماه معنی دار نبود. تغییر میانگین شدت نشانه های یادآوری، اجتناب و برانگیختگی در طی دوره سه ماهه از نظر آماری معنی دار نبود P>0.05. و فقط کاهش در شاخص تواتر نشانه های اجتناب بلافاصله پس از مداخله از نظر آماری معنی دار بود P<0.05. ولی پس از سه ماه از مداخله تغییرات معنی دار نیست. نتیجه گیری: انجام مداخلات درمانی شامل یک جلسه بازگوئی روانشناختی و ۳ جلسه درمان رفتاری شناختی گروهی اگرچه در برخی موارد باعث کاهش شاخص تواتر نشانه های اختلال PTSD شد ولی به طور کلی و در دراز مدت موثر نبود.

کلید واژه: اختلال استرس پس از سانحه، درمان رفتاری – شناختی. بازگویی روانشناختی، زلزله، بم