اثرات دو نوع بازیافت فعال و غیرفعال بر آنزیمها و گازهای خونی در ورزشکاران جوان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات دو نوع بازیافت فعال و غیرفعال بر آنزیمها و گازهای خونی در ورزشکاران جوان دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات دو نوع بازیافت فعال و غیرفعال بر آنزیمها و گازهای خونی در ورزشکاران جوان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات دو نوع بازیافت فعال و غیرفعال بر آنزیمها و گازهای خونی در ورزشکاران جوان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات دو نوع بازیافت فعال و غیرفعال بر آنزیمها و گازهای خونی در ورزشکاران جوان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : المپیک

تعداد صفحات :۱۳

هدف از اجرای این تحقیق آگاهی از اثرات بازیافت فعال و غیرفعال در برطرف ساختن خستگی ناشی از فعالیت بدنی شدید و آماده شدن برای شروع فعالیت بعدی است. ۲۶ مرد جوان ورزشکار عضو تیمهای ملی، باشگاهی یا دانشگاهی بصورت داوطلب در سه گروه نشستن (S)، راه رفتن (W) و دویدن (R) تقسیم شدند. برای اندازه گیری آنزیمهای LDH و CK نمونه خون سیاهرگی و برای اندازه گیری گازهای خونی، نمونه خون سرخرگی در چهار مرحله گرفته شد. تمرین شامل آزمون بیشینه بروس بود که کلیه آزمودنیها تا سر حد خستگی آنرا اجرا کردند و سپس هر گروه در ۱۵ دقیقه اول از دوره بازیافت به روش مربوط به گروه خود شامل، نشستن، راه رفتن با سرعت ۲ کیلومتر در ساعت یا ۳۴ متر در دقیقه با سرعت ۴ کیلومتر در ساعت یا ۶۷ متر در دقیقه عمل می کردند. پس از آن کلیه آزمودنیها در هر سه گروه به مدت ۳۰ دقیقه می نشستند. نمونه های خون قبل از تمرین(A)، بعد از تمرین(B) ، بعد از ۱۵ دقیقه از دوره بازیافت(C)و بعد از ۴۵ دقیقه از دوره بازیافت (D)جمع آوری شد و با استفاده از روش تحلیل واریانس یک طرفه نتایج زیر بدست آمد:
آنزیمهای LDH و CK در هیچیک از گروهها تفاوت معنی دار نداشت و نوع عملکرد در دوره بازیافت بر آن اثر قابل ملاحظه ای نداشته است. فشار اکسیژن خون سرخرگی بعد از تمرین بین گروهها تفاوت معنی داری داشت اما در دوره بازیافت اختلاف معنی داری مشاهده نشد. فشار گاز کربنیک، PH، یون بی کربنات و اضافه قلیا(Base exess) در هر دو مرحله از دوره بازیافت اختلاف معنی داری از خود نشان دادند.
شواهد موجود نشان می دهد که بازیافت فعال (راه رفتن و دویدن) در رفع سریعتر خستگی در مقایسه با بازیافت غیرفعال (نشستن) اثر مثبت قابل ملاحظه ای دارند. بنابراین وقتی زمان کوتاه بین دو نوبت فعالیت شدید وجود دارد. دویدن بهترین روش برای رفع خستگی است و اگر زمان بین دو نوبت فعالیت شدید ۴۵ دقیقه یا بیشتر است، راه رفتن مناسبترین روش برای برطرف ساختن خستگی ناشی از فعالیت شدید بدنی است.

کلید واژه: بازیافت فعال و غیرفعال، گازهای خونی، آنزیمهای LDH و CK، خستگی، فعالیت بدنی و ورزش