اثر پروژسترون بر تعداد نورون های هرمی ناحیه CA3 هیپوکمپ در صرع مدل کیندلینگ شیمیایی در موش صحرایی نر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر پروژسترون بر تعداد نورون های هرمی ناحیه CA3 هیپوکمپ در صرع مدل کیندلینگ شیمیایی در موش صحرایی نر دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر پروژسترون بر تعداد نورون های هرمی ناحیه CA3 هیپوکمپ در صرع مدل کیندلینگ شیمیایی در موش صحرایی نر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر پروژسترون بر تعداد نورون های هرمی ناحیه CA3 هیپوکمپ در صرع مدل کیندلینگ شیمیایی در موش صحرایی نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر پروژسترون بر تعداد نورون های هرمی ناحیه CA3 هیپوکمپ در صرع مدل کیندلینگ شیمیایی در موش صحرایی نر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: هورمون های استروییدی و تخمدانی اثرات کوتاه مدت و یا طولانی مدت بر روی مغز دارند. پروژسترون می تواند تغییرات ساختمانی و عملی بر روی نورون های هیپوکمپ داشته باشد و چون در صرع حدس زده می شود میزان نورون ها بعلت مرگ سلولی کم می شود لذا در این مطالعه اثر پروژسترون بر روی تعداد نورون های هرمی ناحیه CA3 هیپوکمپ بررسی شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۴۵ سر موش صحرایی نر به ۵ گروه تقسیم شدند یک گروه به عنوان گروه سالم و بقیه به طور تصادفی به چهار گروه زیر تقسیم شدند: در گروه اول، گروه شاهد که با ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم پنتیلن تترازول (PTZ) به صورت داخل صفاقی صرع مدل کیند لینگ در آنها ایجاد گردید. گروه دوم گروه حلال که نیم ساعت قبل از تزریق PTZ، ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم حلال پروژسترون (روغن کنجد) به صورت ip دریافت کرد. گروه سوم و چهارم گروه پروژسترون که به ترتیب ۲۵ و ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم پروژسترون به صورت داخل صفاقی نیم ساعت قبل از تزریق PTZ دریافت نمودند. تزریق PTZ هر ۴۸ ساعت یک بار تکرار و بعد از هر بار تزریق حیوان ها به مدت ۲۰ دقیقه و طی دوازده جلسه، میزان مرگ و میر، مراحل پیشرفت صرع و مدت زمان ماندن در فاز ۵ مورد بررسی قرار گرفت. هر زمان حیوان سه بار متوالی در فاز ۵ قرار می گرفت حیوان صرع و مدت تلقی شده و جهت مطالعه بافت شناسی حیوان با اتر بی هوش و سپس مغز حیوان با روش پرفیوژن و با فرمالین ۱۰% ثابت و پس از پاساژ و بلوک گیری، برش های سریال ۱۰ میکرونی تهیه و با روش های H&E و کریزال ویولت رنگ آمیزی و سپس با لنزهای مورفومتریک نورون های هرمی سالم ناحیه CA3 هیپوکمپ در واحد میلی متر مربع شمارش گردید.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که تزریق پروژسترون با دوزهای ۲۵ و ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم میانگین مدت زمان فاز ۵ را از ۱۷۵.۲ ثانیه در گروه شاهد به ترتیب به ۱۲۳.۱ و ۱۱۳.۱ ثانیه در گروه های پروژسترون کاهش داد که بین گروه هایی پروژسترون و شاهد اختلاف معنی داری به ترتیب با P<0.05 و P<0.01 مشاهده شد. علاوه بر این کاربرد PTZ جهت ایجاد صرع مدل کیندلینگ موجب کاهش نورون ها از ۱۷۸.۳±۸ در گروه سالم به ۱۲۳.۲±۱۴/۲ در گروه شاهد شد (P<0.05). میانگین تعداد نورون ها در گروه پروژسترون با دوز ۲۵ و ۵۰ میلی گرم به ترتیب ۱۳۷.۳±۱۰.۵ و ۱۴۵±۸.۵ بود که در مقایسه با گروه شاهد گروه پروژسترون با دوز ۵۰ میلی گرم اختلاف معنی داری را نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در گروه هایی که پروژسترون دریافت کرده اند مرگ نورونی ناشی از PTZ به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش می یابد و به نظر می رسد که بین مرگ و میر نورونی و طول مدت فاز ۵ در گروه دریافت کننده پروژسترون ارتباط وجود دارد.

کلید واژه: پروژسترون، نورون های CA3 هیپوکمپ، کیندلینگ شیمیایی، مورفومتری