آیا پروپوفول بر نیاز به آنالژزیک بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر در بخش مراقبت های ویژه موثر است؟

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 آیا پروپوفول بر نیاز به آنالژزیک بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر در بخش مراقبت های ویژه موثر است؟ دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد آیا پروپوفول بر نیاز به آنالژزیک بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر در بخش مراقبت های ویژه موثر است؟  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی آیا پروپوفول بر نیاز به آنالژزیک بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر در بخش مراقبت های ویژه موثر است؟،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن آیا پروپوفول بر نیاز به آنالژزیک بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر در بخش مراقبت های ویژه موثر است؟ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه

تعداد صفحات :۱۳

سابقه و هدف: بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر و سایر اعمال جراحی قلب باز، به دلیل قطع داروهای بیهوشی و آنالژزیک، مدت کوتاهی پس از عمل جراحی ممکن است درد آغاز شود و منجر به ناپایداری همودینامیک بیماران و نیاز به آنالژزیک از سوی آنها گردد. از سوی دیگر در دوره بعد از عمل قلب باز، بیماران نیاز به تهویه مکانیکی با دستگاه تهویه در بخش مراقبت های ویژه دارند، لذا برای آرامش بعد از عمل بیماران، راحت تر تحمل کردن تهویه مکانیکی، کم شدن ناپایداری همودینامیک و کاهش نیاز به آنالژزیک بیماران، آرام بخشی بعد از عمل با استفاده از داروهای آرام بخش کوتاه اثر توصیه شده است. مطالعه حاضر صرفا برای بررسی تاثیر داروهای آرام بخش کوتاه اثری چون پروپوفول بر میزان نیاز به آنالژزیک بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت آینده نگر بر روی ۵۰ بیمار قرار گرفته تحت عمل پیوند عروق کرونر در بیمارستان قلب شهید رجایی انجام شده است. معیارهای انتخاب بیماران، داشتن سن ۵۵-۳۵ سال، کسر جهشی بالای ۳۵%، نداشتن بیماری زمینه ای و بیماری همراه، پایداری همودینامیک و عدم نیاز به بالون پمپ بعد ازعمل جراحی بوده است. همه بیماران از نظر مقدار و نوع پیش دارو، داروهای بیهوشی (پروپوفول، سوفنتانیل و آتراکوریوم) برای القا و نگهداری بیهوشی مشابه و مطابق با استاندارد بودند. بیماران به دو گروه ۲۵ نفری تقسیم شدند. یک گروه از بیماران دوز آرام بخشی پروپوفول (گروه ۱) و گروه دیگر دوز آرام بخشی میدازولام (گروه ۲) را در بخش مراقبت های ویژه دریافت کردند. پایش تغییرات همودینامیک و سطح آرام بخشی بر اساس مقیاس آرام بخشی رمزی سنجش و ثبت شد.یافته ها: پس از جمع آوری داده ها و طبقه بندی و تجزیه و تحلیل آماری آنها مشاهده شد که درصد بیماران نیازمند به آنالژزیک گروه پروپوفول کمتر از گروه میدازولام بود، اما اختلاف معنی داری از نظر آماری بین دو گروه وجود نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: اگر چه در میزان نیاز به آنالژزیک بین دو گروه پروپوفول و میدازولام اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی پروپوفول به عنوان داروی آرام بخش بهتری نسبت به میدازولام برای مصرف در بخش مراقبت های ویژه توصیه می شود.

کلید واژه: پروپوفول، آنالژزیک، بخش مراقبت های ویژه قلب