مقاله مقایسه فورسپس های کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه فورسپس های کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه فورسپس های کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه فورسپس های کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه فورسپس های کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش :

مقاله مقایسه فورسپس های کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۹ در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین از صفحه ۱۱ تا ۱۶ منتشر شده است.
نام: مقایسه فورسپس های کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله فورسپس
مقاله بیوپسی ریه از طریق برونش

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه: بیوپسی ریه از طریق برونش (TBLB) یکی از روش های متداول در تشخیص بیماری های ریوی است که از طریق دو نوع فورسپس کاپ و الیگاتور انجام می شود.
هدف: مطالعه به منظور مقایسه اثر دو نوع فورسپس کاپ و الیگاتور در نتایج و عوارض بیوپسی ریه از طریق برونش انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مشاهده ای و دوسوکور بر روی ۴۴ بیمار در بخش برونکوسکوپی و لیزر بیمارستان مسیح دانشوری تهران انجام شد. از هرکدام از بیماران چهار نمونه TBLB گرفته شد و مشخصه های نمونه ها (اندازه، تعداد آلوئول و تشخیصی بودن) و عوارض (پنوموتوراکس و خون ریزی) ثبت شدند. داده ها با استفاده از آزمون مجذورکای تحلیل شدند.
یافته ها: در مجموع ۱۷۶ نمونه از تعداد ۴۴ بیمار به دست آمد. از این تعداد ۲۱ بیمار (%۴۷۷) مرد و ۲۳ بیمار (%۵۲۳) زن بودند. از ۸۸ نمونه که با فورسپس الیگاتور تهیه شدند، %۲۱۶ از نظر اندازه کوچک، %۴۵۵ متوسط و %۳۳ بزرگ بودند. این مقادیر در اندازه نمونه های تهیه شده توسط فورسپس کاپ در %۴۳۲ کوچک، %۲۹۵ متوسط و %۲۷۳ بزرگ بود. %۱۸۲ نمونه های تهیه شده با فورسپس الیگاتور و %۲۳۹ نمونه های تهیه شده با فورسپس کاپ تشخیصی بودند. پنوموتوراکس شدید با استفاده از فورسپس الیگاتور در هیچ موردی دیده نشد و در فورسپس کاپ در %۹ موارد دیده شد. خون ریزی نسبتا شدید در استفاده از فورسپس الیگاتور در %۱ و با فورسپس کاپ در %۵۷ موارد دیده شد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان گفت فورسپس الیگاتور نمونه های TBLB با اندازه بزرگ تر و با عوارض کم تر ایجاد می کند. با این حال، میزان تشخیصی بودن نمونه ها در دو نوع فورسپس تفاوت معنی داری ندارد.