مقایسه تغییرات همودینامیک ناشی از لوله گذاری داخل تراشه با لارنگوسکوپی مستقیم و فیبراپتیک در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تغییرات همودینامیک ناشی از لوله گذاری داخل تراشه با لارنگوسکوپی مستقیم و فیبراپتیک در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تغییرات همودینامیک ناشی از لوله گذاری داخل تراشه با لارنگوسکوپی مستقیم و فیبراپتیک در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تغییرات همودینامیک ناشی از لوله گذاری داخل تراشه با لارنگوسکوپی مستقیم و فیبراپتیک در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تغییرات همودینامیک ناشی از لوله گذاری داخل تراشه با لارنگوسکوپی مستقیم و فیبراپتیک در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه

تعداد صفحات :۱۰

برقراری و حفظ راه هوایی مناسب برای تامین تهویه، امری ضروری در بیهوشی عمومی است که این مهم با گذاشتن لوله داخل تراشه انجام می پذیرد .لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل تراشه هردو تحریک قوی و آزاردهنده ای هستند، که ممکن است منجر به تغییرات همودینامیکی چون افزایش فشار خون و افزایش ضربان قلب گردد، که اینها نیز از عوارض جدی و خطر ساز به ویژه در بیماران قلبی هستند. یکی از راههای کاستن از این پاسخ های نامطلوب ، زیاد کردن عمق بیهوشی حین لارنگوسکوپی و لوله گداری داخل تراشه است که اقدام مناسبی در مورد بیماران در سالهای اخیرو به دنبال ورود فیبراپتیک به دنیای بیهوشی در سال ۱۹۶۷ پیشنهاد گردید استفاده از این وسیله به جای لارنگوسکوپ جهت لوله گذاری داخل تراشه بود که تعدادی از مطالعات صورت گرفته در این مورد ، نتایجی حاکی از ثبات قلبی-عروقی بیشتر در طی لوله گذاری با فیبراپتیک در برداشت و در تعدادی از آنها نیز این امر به اثبات نرسید. مطالعه حاضر برای اثبات یا رد این ادعا صورت گرفته است، چرا که ثبات قلبی-عروقی به ویژه در بیماران تحت عمل جراحی قلب بازبسیار اهمیت دارد.این مطالعه به صورت کارآزماییی بالینی آینده نگر، بر روی ۵۰ بیمار بالغ قرار گرفته تحت عمل جراحی قلب باز در بیمارستان قلب شهید رجایی صورت گرفت. تمامی بیماران در کلاس ASA2 و کلاس ۱و۲ راه هوایی کورماک با میانگین سنی ۸± ۵۳ سال و کسر جهشی۳ ±۴۷% قرار داشتند. بیماران به دو گروه ۲۵ نفری تقسیم شدند. نسبت مرد به زن در این مطالعه در هر دو گروه یکسان بود (۱۶.۹). بیماران به صورت تصادفی تحت لوله گذاری با لارنگوسکوپ و فیبراپتیک قرار گرفتند. فشار خون و تعداد ضربان قلب بیماران در ۵ مرحله اندازه گیری و ثبت شد. در ضمن مدت زمان لازم برای لوله گذاری داخل تراشه با هر دو ابزار نیز توسط دستیار محقق ثبت گردید. پیش دارور، روش القا وادامه بیهوشی درهمه بیماران یکسان بود. پس از جمع آوری داده ها و طبقه بندی و تجزیه و تحلیل آماری آنها مشاهده شد که در هر دو گروه لوله گذاری با لارنگوسکوپ و فیبراپتیک، تغییرات ضربان قلب و فشارخون اندازه گیری شده در مراحل مختلف بیهوشی محسوس و از لحاظ بالینی ارزشمند بود، اما بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی داری (P>0.05) وجود نداشت.

کلید واژه: لارنگوسکوپی مستقیم، لارنگوسکوپی فیبراپتیک، پایداری همودینامیک