اثر هم افزایی اینترفرون گاما و اریتروپوییتین بر تمایز سلول های K562 تحت درمان با داروهای سایتوتوکسیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر هم افزایی اینترفرون گاما و اریتروپوییتین بر تمایز سلول های K562 تحت درمان با داروهای سایتوتوکسیک دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر هم افزایی اینترفرون گاما و اریتروپوییتین بر تمایز سلول های K562 تحت درمان با داروهای سایتوتوکسیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر هم افزایی اینترفرون گاما و اریتروپوییتین بر تمایز سلول های K562 تحت درمان با داروهای سایتوتوکسیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر هم افزایی اینترفرون گاما و اریتروپوییتین بر تمایز سلول های K562 تحت درمان با داروهای سایتوتوکسیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فیزیولوژی و فارماکولوژی

تعداد صفحات :۱۰

لوسمی ها، نئوپلاسم هایی هستند که به واسطه استحاله بدخیم در یکی از پیش سازهای خونی به وجود می آیند. سلول بدخیم در مرحله ای از تمایز خود متوقف شده ولی همچنان به تکثیر خود ادامه می دهد. در دهه اخیر روش درمانی جدیدی پیشنهاد شده که بر اساس آن از موادی همچون سایتوکاین ها و داروهای شیمی درمانی با دوز کمتر و … که سبب القای تمایز در سلول های توموری می شود استفاده می کنند، این روش تمایز درمانی (Differentiation therapy) نام دارد. پژوهش حاضر نیز بر اساس این نوع درمان و با استفاده از سایتوکاین ها و داروهای شیمی درمانی صورت گرفته است.از مواد مورد استفاده (اریتروپوییتین، اینترفرون گاما، سیتارابین، آدریامایسین و وین کریستین) رقت های مختلفی تهیه و بر روی سلول ها اضافه شد. غلظت هایی که اثرات سیتوتوکسیک داشتند، کنار گذاشته شدند و ادامه کار با استفاده از غلظت های دیگر که اثرات سیتوتوکسیک نداشتند، صورت گرفت و در نهایت یک یا دو دوز اپتیمم (دوزهایی که بیشترین اثر تمایزی داشتند) انتخاب و اثرات تمایزی آنها به صورت مجزا و در ترکیب با یکدیگر مورد بررسی قرار گرفت. سلول های K562 به مدت هفت روز در معرض دوزهای اپتیمم قرار گرفتند و سپس از آنها با استفاده از سیتواسپین لام تهیه شد و لام ها با رنگ رایت و بنزیدین رنگ آمیزی شدند و از نظر تمایز مورد بررسی قرار گرفتند.روش کمی برای اثبات تمایز، اندازه گیری هم تولید شده بود که در مورد این سلول ها انجام شد. نتایج به دست آمده با استفاده از روش آماری (کای دو) و t-test نسبت به گروه کنترل مورد تجزیه و آنالیز قرار گرفتند.در بررسی های کیفی (سلول های بنزیدین مثبت و بررسی مورفولوژیکی) نتایج به دست آمده نشان می دهد که تمام داروها به جز وین کریستین نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری دارند (p<0.05) که حاکی از اثرات تمایزی این داروهاست. نتایج بررسی های کمی نیز (میزان هم تولید شده) موید اثرات تمایزی این داروها بر روی سلول های K562 است ولی شدت این اثرات کاهش پیدا کرده بود.

کلید واژه: لوسمی، نئوپلاسم، اینترفرون گاما، اریتروپوییتین، داروهای سایتوتوکسیک، تمایز سلول های K562