بررسی میگوهای پرورشی و دریایی سواحل جنوبی ایران از نظر آلودگی به ویبریوهای دریایی با تاکید بر ویبریوکلرا در تابستان و پاییز ۱۳۷۹

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی میگوهای پرورشی و دریایی سواحل جنوبی ایران از نظر آلودگی به ویبریوهای دریایی با تاکید بر ویبریوکلرا در تابستان و پاییز ۱۳۷۹ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی میگوهای پرورشی و دریایی سواحل جنوبی ایران از نظر آلودگی به ویبریوهای دریایی با تاکید بر ویبریوکلرا در تابستان و پاییز ۱۳۷۹  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی میگوهای پرورشی و دریایی سواحل جنوبی ایران از نظر آلودگی به ویبریوهای دریایی با تاکید بر ویبریوکلرا در تابستان و پاییز ۱۳۷۹،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی میگوهای پرورشی و دریایی سواحل جنوبی ایران از نظر آلودگی به ویبریوهای دریایی با تاکید بر ویبریوکلرا در تابستان و پاییز ۱۳۷۹ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : حکیم

تعداد صفحات :۸

با توجه به اهمیت اقتصادی صادرات میگو برای کشور و گزارش مواردی از بیماری وبا به ویژه در استان های جنوبی کشور و در نظر داشتن اپیدمیولوژی بیماری و احتمال آلودگی محصولات دریایی به دلیل ورود فاضلابهای شهری و روستایی این مناطق به آبهای ساحلی که در پرورش میگو مورد استفاده قرار می گیرند تحقیقی در مورد وجود آلودگی میگوهای پرورشی و دریایی سواحل جنوبی ایران به ویبریوکلرا انجام گرفت. بر این اساس از میگوهای پرورشی و دریایی استانهای بوشهر، بندرعباس و خوزستان نمونه گیری به عمل آمد و طی سه مرحله نمونه برداری تعداد ۷۷۰ نمونه میگو جمع آوری گردید. هر نمونه حاوی ۲۵ گرم میگو بود که در کیسه استریل جمع آوری گردید و در سرما در مدت کوتاهی به آزمایشگاه منتقل گردید و پس از غنی سازی در محیط انتخابی و کشت در محیط های اختصاصی و انجام آزمونهای دقیق باکتری شناسی بر روی این نمونه ها در هیچ مورد ویبریو کلرا از نمونه های میگو جدا نگردید. با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق ۴ گونه از ویبریوهای دریایی به نام های پاراهمولیتیکوس، دامسلا، آلژینولیتیکوس، فلوویالیس جدا گردید که در مقایسه با ویبریوکلرا از اهمیت بسیار کمتری برخوردارند و بیشتر در ایجاد عفونت های خارج روده ای نقش دارند ولی هیچ ویبریوکلرایی در نمونه های تحت بررسی یافت نشد. اگرچه در حال حاضر آلودگی به ویبریوکلرا در میگوهای پرورشی دریایی ایران بسیار غیر محتمل به نظر می رسد با این وجود توصیه به جلوگیری از ورود فاضلاب ها به آبهای سطحی و سواحل می شود.

کلید واژه: ویبریو، میگو، جداسازی، سواحل جنوبی ایران