بررسی اثر فارماکولوژیک ویتامین C بر سطح هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابت نوع دو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر فارماکولوژیک ویتامین C بر سطح هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابت نوع دو دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر فارماکولوژیک ویتامین C بر سطح هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابت نوع دو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر فارماکولوژیک ویتامین C بر سطح هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابت نوع دو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر فارماکولوژیک ویتامین C بر سطح هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابت نوع دو :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۹

مقدمه: یکی از علل عمده عوارض مزمن دیابت، تشکیل محصولات نهایی گلیکاسیون است. بر اساس برخی شواهد، ویتامین C در افراد سالم موجب کاهش گلیکاسیون پروتیینها از جمله هموگلوبین میشود، اما اثر آن در افراد دیابتی جای تردید است. هدف از این کارآزمایی بالینی نشان دادن اثر فارماکولوژیک ویتامینC بر سطح پلاسمایی گلوکز و هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) میباشد.مواد و روشها: بدین منظور ۵۳ بیمار ( ۸ مرد، ۴۵ زن) مبتلا به دیابت نوع دو با فاصله سنی ۷۰-۳۷ و میانگین ۱۰±۸/۵۲ سال که قندخون ناشتای کمتر از ۲۵۰ میلیگرم در دسی لیتر داشتند، وارد مطالعه شدند. به هر کدام از بیماران، روزانه یک گرم ویتامین C به مدت سه ماه داده شد؛ آنگاه تغییرات وزن، قندخون ناشتا (FBS) و HbA1c قبل و بعد از درمان مقایسه شد.FBS به روش آنزیماتیک گلوکز اکسیداز با مقدار طبیعی ۱۱۰-۷۵ میلی گرم در دسی لیتر و HbA1c به روش کالریمتریک WHO با مقدار طبیعی ۲.۵-۴mol/gHb% اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین FBS در شروع مطالعه ۹/۴۳ ± ۱۸۵ و در پایان مطالعه ۷/۴۸±۵/۱۷۶ میلی گرم در دسی لیتر بود. میانگین تغییر FBS در طی مطالعه ۲/۴۰±۹/۸- میلی گرم در دسی لیتر بودکه از نظر آماری معنی دار نیست(P>0.05). میانگین HbA1c در آغاز مطالعه ۴.۹±۰.۹، در پایان ۱±۷/۴ و تغییر میانگین آن در طی مطالعه -۰.۲±۰.۹mol/gHb% بود که از نظر آماری معنی دار نیست(P>0.05). همچنین میانگین تغییر وزن بیماران در طی مطالعه معنی دار نبود(P>0.05). در ۴۹% از بیماران،HbA1c به میزان ۱ تا ۱۵% کاهش یافت که با کاهش وزن آنان ارتباط معنی دار داشت (p<0.001) و در ۲۶% آنان که دارای بیشترین کاهش در (HbA1c) (%10-15) بودند، علاوه بر کاهش وزن، کاهش FBS نیز رابطه معنی داری نشان داد (P<0.05). نتیجه گیری: بر اساس این نتایج، کاهش HbA1c ناشی از کاهش وزن و کنترل بهتر قندخون است و ویتامین C تاثیری در کاهش آن ندارد. بنابر این مصرف ویتامین C به منظور مهار گلیکاسیون پروتیین جهت پیشگیری از عوارض مزمن دیابت نوع دو پیشنهاد نمیشود.

کلید واژه: دیابت نوع دو، ویتامین C، قندخون ناشتا، هموگلوبین HbA1c