بررسی تغییر در گیرنده های عروقی آلفا – آدرنرژیک زانوی خرگوش در اثر التهاب مفصلی مزمن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تغییر در گیرنده های عروقی آلفا – آدرنرژیک زانوی خرگوش در اثر التهاب مفصلی مزمن دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تغییر در گیرنده های عروقی آلفا – آدرنرژیک زانوی خرگوش در اثر التهاب مفصلی مزمن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تغییر در گیرنده های عروقی آلفا – آدرنرژیک زانوی خرگوش در اثر التهاب مفصلی مزمن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تغییر در گیرنده های عروقی آلفا – آدرنرژیک زانوی خرگوش در اثر التهاب مفصلی مزمن :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: نشان داده شده است که التهاب حاد منجر به تغییر در گیرنده های عروقی آدرنرژیک که واسطه عمل سیستم سمپاتیک در تنظیم جریان خون مفصلی می باشند، از اکثریت آلفا -۲ به تساوی آلفا -۱ و آلفا ۲ می گردد. در تحقیق حاضر اثر انقباضی سیستم عصبی سمپاتیک بر عروق مفصلی و تغییرات احتمالی در پروفیل گیرنده های آلفا آدرنرژیک در اثر التهاب مزمن مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روشها: برای این منظور در ۲۱ خرگوش نر نژاد سفید نیوزیلندی به روش ایجاد التهاب توسط آنتی ژن (Antigen-Induced Arthritis=AIA) در مفصل زانو التهاب مزمن ایجاد شد. در روز آزمایش پس از اعمال جراحی، شریان کاروتید حیوان جهت ثبت فشارخون و ورید ژوگولار جهت تزریق داروی بیهوشی تکمیلی در حین آزمایش کانول گذاری گردید و پس از برداشتن قلوی میانی عضله دو قلو دسترسی به کپسول پشتی مفصل زان و امکان پذیر گشته و توسط یک جریان سنج لیزری جریان خون آن ثبت گردید.یافته ها: تحریک الکتریکی این عصب منجر به کاهش ۲۴.۶±۵.۶ درصد در جریان خون گردید که توسط فنتولامین (آلفاآنتاگونیست) پاسخ مذکور مهار و به افزایش ۲.۵±۲.۱ درصدی در جریان خون مفصلی تبدیل گردید. پرازوسین (آلفا -۱ آنتاگونیست) کاهش جریان ناشی از تحریک عصب را به ۱۱.۸±۴.۱ درصد و یوهمبین (آلفا -۲ آنتاگونیست) این کاهش را به ۱۰.۹±۱۲.۴ درصد رساند. تزریق سه داروی آدرنالین (آلفاآگونیست)، فنیل افرین (آلفا -۱ آگونیست) و کلونیدین (آلفا -۲ آگونیست) منجر به کاهش جریان خون مفصلی به ترتیب اثر «فنیل افرین = کلونیدین < آدرنالین» گردید. در مطالعات قبلی در مفصل سالم و دچار التهاب حاد تحریک عصب پشتی مفصل با همین شدت به ترتیب ۳۶.۵±۴ و ۹.۹±۲.۲۵ درصد کاهش در جریان خون ایجاد کرده بود که نشان دهنده تضعیف نقش سیستم عصبی سمپاتیک در کنترل جریان خون مفصل در التهاب حاد است.نتیجه گیری: بطور کلی یافته های این تحقیق نشان داد که با مزمن شدن التهاب نقش سیستم عصبی سمپاتیک در تنظیم جریان خون مفصلی تا حد زیادی احیا گردیده و هر دو گیرنده های آلفا-۱ و آلفا-۲ تقریبا به یک نسبت در عروق مفصل زانوی دچار التهاب مزمن وجود دارند.

کلید واژه: دستگاه اعصاب سمپاتیک،گیرنده های آلفاآدرنرژیک، التهاب مزمن