بررسی ۲۱۲ مورد التهاب مزمن گوش میانی در بیماران ارجاعی به بیمارستان امیراعلم تهران در شش ماه اول سال ۱۳۸۰

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ۲۱۲ مورد التهاب مزمن گوش میانی در بیماران ارجاعی به بیمارستان امیراعلم تهران در شش ماه اول سال ۱۳۸۰ دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ۲۱۲ مورد التهاب مزمن گوش میانی در بیماران ارجاعی به بیمارستان امیراعلم تهران در شش ماه اول سال ۱۳۸۰  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ۲۱۲ مورد التهاب مزمن گوش میانی در بیماران ارجاعی به بیمارستان امیراعلم تهران در شش ماه اول سال ۱۳۸۰،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ۲۱۲ مورد التهاب مزمن گوش میانی در بیماران ارجاعی به بیمارستان امیراعلم تهران در شش ماه اول سال ۱۳۸۰ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یافته

تعداد صفحات :۵

مقدمه: التهاب گوش میانی یکی از عفونتهای شایع کودکان است. بالغ بر ۸۰% کودکان سنین یک تا شش سال به عفونت حاد باکتریال گوش میانی دچار می‌شوند و علی‌رغم استفاده وسیع آنتی ‌بیوتیک‌ها در درمان التهاب گوش میانی عوارض عفونی به وفور در این بیماران دیده می‌شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی التهاب مزمن گوش بود. مواد و روش ها: روش این مطالعه توصیفی است که با استفاده از پرونده بیماران به بررسی مشخصات کلینیکی، نحوه درمان و اتیولوژی کلیه بیمارانی که طی شش ماه اول سال ۱۳۸۰، التهاب مزمن گوش میانی به بیمارستان امیراعلم تهران مراجعه کرده بودند، پرداخته شد. یافته‌ها:‌نتایج مطالعه نشان داد که ۲۱۲ بیمار جهت درمان در طول شش ماهه اول سال به بیمارستان مراجعه نمودند. در بیشتر بیماران، بیماری در سنین بلوغ پیدا شده بودند. نسبت مرد به زن مساوی بود. شکایت عمده بیماران در هنگام مراجعه در ۱۱۵ مورد (۵۴%) ترشح از گوش و ۵۵ مورد (۲۶%) کاهش شنوایی و بقیه شامل سردرد، تهوع، استفراغ، تب و لرز بود. یافته‌های پاتوبیولوژیک نشان داد که ۱۲۰ مورد (۵۷%) دارای پارگی بزرگ مرکزی، ۸۲ مورد (۳۹%) کلستاتوم، ۸۰ مورد (۳۸%) پارگی حاشیه‌ای خلفی فوقانی و بقیه شامل تمپانو اسکروز، پولیپ، بافت گرانولوسیون، اوتیت میانی و چسبنده و کلستاتوم مادر‌زادی بود. گزارش اتاق عمل نشان می دهد که در ۷۶% بیماران تخریب زنجیره استخوانی وجود داشت. نتیجه ‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بیماری التهاب مزمن گوش میانی در ایران بیشتر در سنین بالا بوده که می تواند به علت سابقه بیماری در کودکی و عدم درمان به موقع و کامل بیماری در سنین کودکی باشد که این خود می تواند موضوع مطالعات بیشتر در این زمینه باشد.

کلید واژه: عفونت مزمن گوش میانی، علائم بالینی، اتیولوژی، درمان