مقاله مقایسه تاثیر سداتیو مخلوط های پروپوفول، فنتانیل و پروپوفول، میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه تاثیر سداتیو مخلوط های پروپوفول، فنتانیل و پروپوفول، میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه تاثیر سداتیو مخلوط های پروپوفول، فنتانیل و پروپوفول، میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه تاثیر سداتیو مخلوط های پروپوفول، فنتانیل و پروپوفول، میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه تاثیر سداتیو مخلوط های پروپوفول، فنتانیل و پروپوفول، میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال :

مقاله مقایسه تاثیر سداتیو مخلوط های پروپوفول، فنتانیل و پروپوفول، میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۹ در پژوهش در پزشکی از صفحه ۴۱ تا ۴۷ منتشر شده است.
نام: مقایسه تاثیر سداتیو مخلوط های پروپوفول، فنتانیل و پروپوفول، میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سدیشن
مقاله جراحی میکرولارنژیال
مقاله پروپوفول
مقاله میدازولام
مقاله فنتانیل

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: با توجه به روند رو به رشد اعمال جراحی ناحیه حنجره و نیاز به محافظت از راه هوایی در حین و بعد از عمل و وجود رژیم های درمانی مختلف برای ایجاد سدیشن، دو رژیم پروپوفول، میدازولام و پروپوفول، فنتانیل در اعمال جراحی میکرولارنژیال مقایسه شد.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، ۴۰ بیمار که به طور مستمر مراجعه و تحت عمل جراحی میکرولارنژیال قرار گرفته بودند و جز گروه ASA I- II بودند، در دو گروه اتفاقی قرار گرفتند. در کلیه بیماران پروپوفول با دوز ۵۰ میلی گرم در کیلوگرم به صورت بولوز و سپس ۵۰ میکروگرم در کیلوگرم دردقیقه انفوزیون وریدی استفاده گردید. در یک گروه به همراه پروپوفول از میدازولام به میزان ۰۳۰ میلی گرم در کیلوگرم و در گروه بعدی از فنتانیل به میزان ۲ میکرو گرم در کیلوگرم بصوررت بولوز استفاده شد. تاثیر دو دسته دارو در ایجاد سدیشن توسط طبقه بندی Ramsay مورد بررسی قرار گرفت. نیاز به دوز اضافه، فشارخون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن خون شریانی و همچنین زمان ریکاوری و عوارضی همچون تهوع و استفراغ و یادآوری خاطرات زمان عمل در بیماران بررسی شد.
یافته ها: افراد دو گروه از نظر تعداد، سن، جنس، علایم حیاتی قبل از عمل، نیاز به دوز اضافه پروپوفول، فشار خون سیستولی و متوسط فشارخون سیستولی حین لارنگوسکوپی اختلاف معنی داری با هم نداشتند (NS) .اما متوسط فشارسیستولی ۱ دقیقه بعد از قطع لارنگوسکپی در گروه میدازولام سریع تر به حد پایه نزدیک می گردید (P<0.01). متوسط تعداد ضربان قلب متعاقب قطع تحریک در گروه فنتانیل زودتر به حد پایه نزدیک می شد، هم چنین افت ضربان قلب با تجویز فنتانیل بیشتر بود (P<0.02) .متوسط اشباع اکسیژن خون شریانی در هنگام لارنگوسکوپی در گروه فنتانیل افت بیشتری را نشان داد (P<0.05) .زمان هوشیاری در گروه میدازولام سریع تر بود (P<0.01) .شیوع تهوع استفراغ در گروه فنتانیل بیشتر و آمنزی در گروه میدازولام به نحو چشم گیری شایع تر بود (P<0.01).
نتیجه گیری: رژیم پروپوفول، میدازولام به همراه بلوک حنجره ای و بی حسی ناحیه ای نه تنها از ریکاوری سریع تر و با یادآوری خاطرات نامطلوب کمتری برخوردار است، بلکه از افت اشباع اکسیژن شریانی در هنگام لارنگوسکوپی نسبت به گروه پروپوفول، فنتالین بهتر جلوگیری می نماید.