نقش سورفکتانت ها در کنترل سرعت رهش پروپرانولول هیدروکلراید از ماتریکس های هیدروکسی پروپیل متیل سلولز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نقش سورفکتانت ها در کنترل سرعت رهش پروپرانولول هیدروکلراید از ماتریکس های هیدروکسی پروپیل متیل سلولز دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نقش سورفکتانت ها در کنترل سرعت رهش پروپرانولول هیدروکلراید از ماتریکس های هیدروکسی پروپیل متیل سلولز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش سورفکتانت ها در کنترل سرعت رهش پروپرانولول هیدروکلراید از ماتریکس های هیدروکسی پروپیل متیل سلولز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نقش سورفکتانت ها در کنترل سرعت رهش پروپرانولول هیدروکلراید از ماتریکس های هیدروکسی پروپیل متیل سلولز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم دارویی (pharmaceutical sciences)

تعداد صفحات :۱۶

مطالعات متعددی نشان داده است که سورفکتانت ها قادر هستند که رهش دارو از ماتریکس های HPMC را با مکانیسم های مختلف افزایش دهند. مقاله حال حاضر تاثیر انواع سورفکتانت ها (سورفکتانت های غیر یونی تووین ۸۰ با HLB برابر ۱۵ و آرلاسل ۶۰ با HLB برابر ۴،۷، سورفکتانت آنیونی سدیم لوریل سولفات و سورفکتانت کاتیونی ستیل تری متیل آمونیوم بروماید) با غلظت های مختلف از ۰ تا ۱۰ درصد وزنی/ وزنی بر روی رهش پروپرانولول هیدروکلراید از ماتریکس های HPMC را مورد بررسی قرار می دهد. نتایج حاکی از آن است که افزایش غلظت سورفکتانت با بار مخالف دارو یعنی سدیم لوریل سولفات باعث کاهش رهش دارو می گردد و ارتباط معکوس بین سرعت رهش دارو و غلظت استفاده شده از سورفکتانت آنیونی وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که در صورتیکه از سورفکتانت با بار موافق دارو استفاده گردد تاثیر فاحشی بر سرعت رهش پروپرانولول ندارد. مطالعات حاضر نشان داد که اگر از سورفکتانت غیریونی هیدروفیل استفاده گردد سرعت رهش دارو افزایش و در صورتیکه از سورفکتانت غیریونی هیدروفیل استفاده شود باعث کاهش رهش دارو در حضور سورفکتانت به افزایش تر شدن سطوح قرص، کاهش کشش سطحی، انحلال میسلی، افزایش محلولیت دارو و مکانیسم احتمال کاهش رهش دارو مربوط به تشکیل کمپلکس نامحلول، افزایش ویسکوزیته لایه ژلی اطراف ماتریکس و لیپوفیل شدن سطوح قرص برمی گردد. نتایج حاصل از سینتیک رهش دارو نشان دارد که هر دو مکانیسم فرسایش و دیفوزیون در رهش پروپرانولول از ماتریکس های HPMC دخیل می باشند.

کلید واژه: پروپرانولول، سورفکتانت، سرعت رهش، ماتریکس های HPMC، سینتیک رهش