بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضله پهن داخلی مایل متعاقب برنامه تقویت عضلانی در افراد سالم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضله پهن داخلی مایل متعاقب برنامه تقویت عضلانی در افراد سالم دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضله پهن داخلی مایل متعاقب برنامه تقویت عضلانی در افراد سالم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضله پهن داخلی مایل متعاقب برنامه تقویت عضلانی در افراد سالم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضله پهن داخلی مایل متعاقب برنامه تقویت عضلانی در افراد سالم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم پزشکی مدرس، آسیب شناسی زیستی (علوم پزشکی مدرس)

تعداد صفحات :۹

هدف: تقویت عضله پهن داخلی مایل به عنوان یک روش درمانی، در سندرم درد پاتلوفمورال – در موردی که ضعف این جز از عضله چهارسر عامل ایجاد راستای نامناسب کشکک است – پیشنهاد شده است بنابراین تلاشهایی در راستای تقویت جداگانه عضله پهن داخلی مایل شده است. در این بررسی، سه تمرین رایج در برنامه های تمرین درمانی سندروم درد پائلوفمورال، در زنجیره کینماتیک باز، با انجام اصلاحاتی که به نظر می رسید در فعال کردن ترجیحی عضله پهن داخلی مایل موثر باشد، انتخاب شد.مواد و روشها: فعالیت الکترومیوگرافیکی سطحی عضله پهن داخلی مایل و عضله پهن خارجی در اندام تحتانی غالب، در طی سه برنامه تقویتی عضلانی در سه گروه آزمون و یک گروه شاهد، ارزیابی شد. در هر گروه ۸ نفر زن سالم غیرورزشکار با دامنه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال با میانگین ۲۴.۹۷ انحراف معیار ۱.۹۷ بدون هیچگونه سابقه ای از ضایعه زانو شرکت داشتند. مشخصات برنامه های تقویتی به صورت زیر می باشد:گروه آزمون اول: انجام انقباض ایزومتریک عضله چهارسر در اکستانسیون کامل همراه با دورسی فلکسیون مچ پا (۳۰ بار در روز، سه بار در هفته، به مدت ۴ هفته). گروه آزمون دوم: انجام Straight Leg Raising (SLR) همراه با چرخش خارجی ران (طبق برنامه تقویتی دلورم – واتکینز، سه بار در هفته، به مدت ۴ هفته). گروه آزمون سوم: انجام اکستانسیون انتهایی زانو از زاویه ۳۰ درجه فلکسیون تا صفر درجه همراه با چرخش داخلی ساق در داخل اسپلینت مخصوص و انقباض ایزومتریک عضله چهارسر (طبق برنامه تقویتی دلورم – واتکینز، سه بار در هفته، به مدت ۴ هفته) گروه آزمون چهارم گروه شاهد می باشد: فعالیت الکترومیوگرافیکی عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی به صورت پیش آزمون، میان آزمون و پس آزمون، در مدت ۱۲ ثانیه، ثبت شد و متوسط مقدار یکسو شده طیف توان سیگنال الکترومایوگرام، برای ارزیابی فعالیت عضلات مورد آزمون، بررسی و سنجش گشت.نتایج و بحث: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که در گروه آزمون اول، متوسط مقدار یکسو شده فعالیت عضله پهن داخلی مایل در جلسه ۱۲ نسبت به جلسه ۱ و ۶ افزایش یافته است. در گروه آزمون دوم، فعالیت عضله پهن داخلی مایل و عضله پهن خارجی در طی جلسات تقویت، تغییر معناداری نکرد. در گروه آزمون سوم، فعالیت عضله پهن داخلی مایل بین جلسات ۶ و ۱۲ و ۱ و ۱۲ افزایش معناداری را نشان داد. در بررسی نسبت میانگین فعالیت الکترومیوگرافیکی عضله پهن داخلی مایل به عضله پهن خارجی، در گروه آزمون اول، بین جلسات تقویت، تغییر معناداری مشاهده نشد. در گروه آزمون دوم و سوم بین جلسه ۱ و ۱۲، این نسبت معناداری اما بین (۱ و ۶) و (۶ و ۱۲) معنادار نبودند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق، پیشنهاد می شود که عضله پهن داخلی مایل به طور جداگانه با انجام تمرینات SLR همراه با چرخش خارجی ران و انجام اکستانسیون انتهایی زانو بین (۰ تا ۳۰) درجه از دامنه حرکت همراه با چرخش داخلی ساق تقویت شود.

کلید واژه: مفصل پاتلوفمورال، عضله پهن داخلی مایل، عضله پهن خارجی، الکترومیوگرافی، تقویت عضلانی