مقایسه میزان بهبودی و عوارض روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اکسترنال با روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اندوسکپیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه میزان بهبودی و عوارض روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اکسترنال با روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اندوسکپیک دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه میزان بهبودی و عوارض روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اکسترنال با روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اندوسکپیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه میزان بهبودی و عوارض روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اکسترنال با روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اندوسکپیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه میزان بهبودی و عوارض روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اکسترنال با روش جراحی داکریوسیستورینوستومی اندوسکپیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران

تعداد صفحات :۶

هر ساله تعداد زیادی از بیماران با مشکل اشک ریزش مزمن یا حاد به پزشکان مراجعه می نمایند که تعدادی از اینها تحت عمل جراحی داکروسیستورینوستومی (DCR) اکسترنال قرار می گیرند. این عمل با یک برش پوستی در ناحیه کانتوس داخلی و آناستوموز مخاط بینی و ساک لاکریمال انجام می شود (۳ و۲) میزان شکست این روش حدود ۱۵- ۳% می باشد (۱) که قسمت اعظم آن ناشی از عدم دید کافی آناتومی داخل بینی توسط جراح در حین عمل است(۱). استفاده از آندوسکوپ در عملD.C.R دو مزیت دارد: ۱- از برش پوستی و اسکار آن جلوگیری می شود. ۲- دید کافی برای آناتومی داخلی بینی می دهد (۵ و ۱) احتمال موفقیت روش اندوسکپیکDCR را ۸۶-۸۲% در نظر گرفته اند(۳). هدف از مطالعه مقایسه موفقیت (شامل عوارض و بهبودی) دو روش اندوسکپیDCR و اکسترنالDCR است که علاوه بر تکمیل مطالعات قبلی، یک روش جدید را که به خصوص در شهر اصفهان ناشناخته مانده است، به جراحان معرفی می کند و راه را برای بررسیهای بیشتر در این مورد خواهد گشود، چرا که عمل اندوسکپیDCR در اذهان پزشکان به عنوان روشی غیرقابل دسترسی و گران قیمت (به علت استفاده از لیزر(YAG در نظر گرفته می شود در حالی که در این مطالعه به جای استفاده از لیزر گران تر، از ساکشن کوتری و فور سپس استفاده شده است. جهت جمع آوری داده ها از چک لیست هایی استفاده شد که توسط پزشک معاج تکمیل می شد. مجریان طرح تعداد ۴۳ نفر در هر یک از گروهها (کلاً ۸۶ مریض) را تحت عملDCR به طریق اندوسکپیک و اکسترنال قرار دادند. روش نمونه گیری غیراحتمالی و آسان بود. طبق نتایج به دست آمده، مشخصات دموگرافیک، طول مدت علائم شکایات بیمار و طول مدت خونریزی حین عمل و عوارض حین عمل در کنار اشک ریزش و رگورژیتاسیون و خونریزی یک هفته پس از عمل بین دو گروه مقایسه شد که تفاوت معناداری در موارد مذکور وجود نداشت، در حالی که مقایسه درد یک هفته پس از عمل در دو گروه نشان داد که در جراحی آندوسکپی به طرزی معنادار، درد کمتری نسبت به روش اکسترنال گزارش شده است (P<0.001). در بررسی سه ماه پس از عمل از نظر بازماندن مجرای اشکی و اشک ریزش تفاوت بین دو گروه معنادار نبود ولی رگورژیتاسیون در روش اندوسکوپی به طور معناداری کمتر از روش اکسترنال بود (Pv<0.013). رضایت بیمار در روش اندوسکپی ۸۹% و در روش اکسترنال ۸۴% برآورد شد که اختلاف از لحاظ آماری معنادار نبود ولی پیرامون وجود اسکار در صورت، ۹۵.۸% از بیماران تحت جراحی اندوسکوپی و تنها ۱۲.۳% از بیماران تحت جراحی اکسترنال از اسکار رضایت داشتند که اختلاف موجود از لحاظ آماری معنادار بود (Pv<0.001). هیچ یک از بیماران دچار عارضه کوتاه مدت یا دراز مدت آشکاری نشدند. لذا می توان در نظر گرفت که میزان بهبودی عملDCR به روش اندوسکپی نه تنها کمتر از روش جراحی اکسترنال نیست بلکه با توجه به نبود اسکار در بسیاری از موارد که بیمار ترجیح دهد، مناسبتر خواهد بود.

کلید واژه: داکریوسیستورینوستومی خارجیExt. D.C.R داکریوسیستورینوستومی داخلیEnd. D.C.R