دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور تاثیر تمرین های تقویتی بر تونیسیته تشدید شده عضلانی در بیماران همی پارزی مزمن ناشی از سکته مغزی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
تاثیر تمرین های تقویتی بر تونیسیته تشدید شده عضلانی در بیماران همی پارزی مزمن ناشی از سکته مغزی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد تاثیر تمرین های تقویتی بر تونیسیته تشدید شده عضلانی در بیماران همی پارزی مزمن ناشی از سکته مغزی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرین های تقویتی بر تونیسیته تشدید شده عضلانی در بیماران همی پارزی مزمن ناشی از سکته مغزی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن تاثیر تمرین های تقویتی بر تونیسیته تشدید شده عضلانی در بیماران همی پارزی مزمن ناشی از سکته مغزی :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
تعداد صفحات :۱۰
سابقه و هدف: یکی از علل عمده مرگ و ناتوانی در تمام جوامع، سکته مغزی است و شایع‌ترین عارضه ناشی از سکته مغزی همی‌پلژی یا همی‌پارزی است. هدف از این مطالعه، تعیین اختلال‌های تونیسیته عضلات چهار سر و گاستروسولیوس بیماران همی‌پارزی و تأثیر پروتکل تمرین‌های تقویتی در درمان این اختلال‌ها با توجه به نظرات انتقادی در خصوص این تمرین‌ها بود. مواد و روش‌ها: ۳۴ بیمار همی‌پارزی ثانویه به سکته مغزی با میانگین سنی ۲/۶±۴/۵۲ سال از طریق نمونه‌گیری در دسترس، مورد مطالعه قرار گرفتند. بیمارانی انتخاب شدند که حداقل ۱۲ ماه از زمان شروع سکته مغزی آن‌ها گذشته باشد. بیماران به صورت تصادفی در یکی از دوگروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. تونیسیته عضلانی با مقیاس تغییر یافته اشورث و قدرت عضلانی با دینامومتر قبل و بعد از ۱۲ جلسه درمان اندازه‌گیری گردید. گروه مورد، پروتکل تمرین‌های عملکردی، تعادلی و تقویتی را دریافت کرد. به گروه کنترل پروتکل تمرین‌های عملکردی و تعادلی داده شد. از آزمون‌های t مستقل، t زوج، من ویتنی و ویلکاکسون برای مقایسه نتایج قبل و بعد درمان استفاده گردید.یافته‌ها: کاهش تونیسیته عضله چهار سر فقط در گروه مورد (p<0.0001) وگاستروسولیوس در هر دو گروه مورد (p<0.0001) و کنترل (p=0.041)بعد از مداخله معنی‌دار بود. کاهش تونیسیته عضله چهار سر (p=0.034) و گاستروسولئوس (p=0.001) بعد از درمان در گروه مورد نسبت به گروه کنترل قابل توجه بود. آزمون من‌ویتنی وجود اختلاف معنی‌دار در تفاضل میانگین تونیسیته عضله چهار سر (p<0.0001) و گاستروسولیوس (p<0.0001) را در گروه مورد نسبت به کنترل نشان داد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، برخلاف دیدگاه‌های رایج، از مؤثر بودن تمرین‌های تقویتی عضلات اندام تحتانی در کاهش اسپاستیسیتی علاوه بر افزایش قدرت آن‌ها در مرحله مزمن توانبخشی بعد از سکته مغزی حمایت می‌کند.
کلید واژه: تونیسیته عضلانی، تمرین های تقویتی، همی پارزی، سکته مغزی
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
