ارزیابی بافتی و هیستومورفومتری استخوان ‌سازی القاشده با استفاده از ترکیب اکتاکلسیم فسفات و ژلاتین ماده زمینه‌ ای استخوان در ضایعات استخوان پاریتال موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی بافتی و هیستومورفومتری استخوان ‌سازی القاشده با استفاده از ترکیب اکتاکلسیم فسفات و ژلاتین ماده زمینه‌ ای استخوان در ضایعات استخوان پاریتال موش صحرایی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی بافتی و هیستومورفومتری استخوان ‌سازی القاشده با استفاده از ترکیب اکتاکلسیم فسفات و ژلاتین ماده زمینه‌ ای استخوان در ضایعات استخوان پاریتال موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی بافتی و هیستومورفومتری استخوان ‌سازی القاشده با استفاده از ترکیب اکتاکلسیم فسفات و ژلاتین ماده زمینه‌ ای استخوان در ضایعات استخوان پاریتال موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی بافتی و هیستومورفومتری استخوان ‌سازی القاشده با استفاده از ترکیب اکتاکلسیم فسفات و ژلاتین ماده زمینه‌ ای استخوان در ضایعات استخوان پاریتال موش صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی (دانشگاه علوم پزشکی تهران)

تعداد صفحات :۱۳

بیان مساله: برای بهبود ترمیم استخوان از روشهای مختلفی از جمله کاربرد ژلاتین ماتریکس استخوانی (BMG) استفاده می شود. هدف: مطالعه حاضر باهدف ارزیابی روند القای استخوان سازی و تعیین حجم استخوان جدید پس از کاشت اکتاکلسیم فسفات (OCP) و ژلاتین ماده زمینه ای استخوان (BMG) به تنهایی و یا در حالت ترکیب با یکدیگر در محل ضایعات استخوانهای پهن موش صحرایی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۱۰۰ سر موش صحرایی جوان بالغ (۵-۶ هفته ای) با وزن متوسط ۱۲۰-۱۵۰ گرم از جنس نر و از نژاد Sprague Dawley مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها به طور تصادفی به گروههای آزمایشی (مورد) (OCP/BMG, BMG ,OCP) و شاهد تقسیم شدند. در گروههای آزمایشی، ضایعه ای به قطر ۵ میلیمتر بر روی استخوان پاریتال ایجاد شد و مقدار ۵ میلیگرم OCP و BMG به تنهایی و یا حالت ترکیب OCP/BMG) به نسبت ۱:۴) در محل ضایعه کشت داده شد. در گروه شاهد از هیچ ماده ای در محل ضایعه استفاده نشد. به منظور بررسی روند القای استخوان سازی و اندازه گیری حجم استخوان جدید، ۵، ۷، ۱۴، ۲۱ و ۵۶ روز پس از کاشت، نمونه برداری انجام شد. پس از آماده سازی بافتی نمونه ها، تهیه مقاطع و رنگ آمیزی آنها با استفاده از هماتوکسیلین- ائوزین (H&E) و آلسین بلو، درصد حجمی استخوان جدید ساخته شده در تمامی گروهها به وسیله میکروسکوپ نوری و عدسی چشمی مدرج و نیز روش هیستومورفومتری، مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SAS و آزمون آماری ANOVA مورد تحلیل قرار گرفتند؛ علاوه بر آنالیز واریانس برای هر متغیر به طور جداگانه میانگین، انحراف معیار، خطای معیار و ضریب تغییرات نیز محاسبه گردید. مقایسه بین میانگین اندازه های به دست آمده در گروههای آزمایشی با یکدیگر و با گروه شاهد با استفاده از آزمون چند دامنه ای Duncan و در سطح ۰۵/۰ انجام شد.یافته ها: روند القای استخوان سازی در گروههای آزمایشی (مورد) ۵-۱۴ روز پس از کاشت آغاز شد. در طی روزهای بعد، ضمن افزایش تدریجی حجم استخوان جدید، با ظهور حفره های مغز استخوان و تشکیل مغز استخوان خون ساز، استخوان جدید از تکامل بیشتری برخوردار شد و همزمان مواد کاشته شده نیز به مرور جذب شدند. در گروه شاهد، ۵۶ روز پس از عمل، محل ضایعه به وسیله بافت همبند متراکم، اشغال شد و جزایر کوچکی از استخوان جدید در مجاورت و چسبیده به حاشیه ضایعه و استخوان میزبان مشاهده گردید. طبق نتایج حاصل از مطالعه هیستومورفومتری، بیشترین میانگین حجم استخوان جدید ساخته شده مربوط به گروه آزمایشی OCP/BMG بود؛ پس از آن گروههای آزمایشی OCP و BMG دارای بیشترین و گروه شاهد دارای کمترین حجم استخوان جدید بودند. حجم استخوان جدید در تمامی گروههای آزمایشی نسبت به گروه شاهد از افزایش معنی دار آماری برخوردار بود (P<0.05).نتیجه گیری: ترکیب OCP/BMG در تمایز سلول های استئوبلاست، القای استخوان سازی و در نهایت استخوان سازی جدید از قدرت بیشتری برخوردار می باشد؛ به نظر می رسد استفاده از ترکیب این دو ماده می تواند در ترمیم نقایص استخوانی جمجمه مفید واقع گردد.

کلید واژه: اکتا کلسیم فسفات، ماتریکس ژلاتین استخوانی، القای استخوان ‌سازی، موش صحرایی