مقاله بهینه سازی شکل پروتز ران بر اساس معیار خستگی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و روش المان محدود

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بهینه سازی شکل پروتز ران بر اساس معیار خستگی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و روش المان محدود دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بهینه سازی شکل پروتز ران بر اساس معیار خستگی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و روش المان محدود  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بهینه سازی شکل پروتز ران بر اساس معیار خستگی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و روش المان محدود،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بهینه سازی شکل پروتز ران بر اساس معیار خستگی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و روش المان محدود :

مقاله بهینه سازی شکل پروتز ران بر اساس معیار خستگی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و روش المان محدود که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۹ در مهندسی مکانیک مجلسی از صفحه ۲۷ تا ۳۴ منتشر شده است.
نام: بهینه سازی شکل پروتز ران بر اساس معیار خستگی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و روش المان محدود
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله الگوریتم ژنتیک
مقاله خستگی
مقاله روش المان محدود
مقاله پروتز

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
روش المان محدود یکی از روش های پیشرفته برای مدلسازی در مکانیک مواد جامد می باشد که در طراحی و آنالیز پروتزهای مصنوعی به کار رفته در بدن انسان مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از فاکتورهای مهم در طراحی استخوان ران (رابط بین مفصل لگن و زانو )که تحت تنش های پیچیده ای قرار دارد، کاهش میزان تنش در تک تک اجزاء تشکیل دهنده پروتز در اثر بارهای ناشی از وزن فرد است. در این تحقیق از پروتزی با دو جنس متفاوت برای بررسی تاثیر انواع مواد در تحلیل خستگی استفاده شده است. یکی دیگر از فاکتور های مهم، پیوند مناسب استخوان مصنوعی با استخوان طبیعی توسط یک ماده چسبی قوی است تا در طول زندگی بیمار سبب لغزش تنه استخوان مصنوعی در داخل تنه استخوان طبیعی نشود. در آنالیز المان محدود برای مدل کردن قسمت های تماسی که سطوح نسبت به هم عکس العمل نشان می دهند از المان تماسی استفاده شده است. برای سطح تماس تنه استخوان مصنوعی و ماده چسبی سه حالت در نظر گرفته شده است: کاملا گیر دار، قابل لغزش با ضرایب اصطکاکی صفر و ۰۲ از روش الگوریتم ژنتیک نیز برای بهینه سازی شکل پروتز استفاده گردیده است. نتایج بدست آمده با نتایج ارایه شده توسط Charnley مقایسه شده است که بهبود شکل پروتز جدید را نشان می دهد. زاویه بهینه در حدود ۱۳۲ درجه بدست آمده است.