نقش استرس روانی در بروز یا تشدید دیابت شیرین، تغییرات سطح گلوکز، کورتیزل و اختلاف وزن در رات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نقش استرس روانی در بروز یا تشدید دیابت شیرین، تغییرات سطح گلوکز، کورتیزل و اختلاف وزن در رات دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نقش استرس روانی در بروز یا تشدید دیابت شیرین، تغییرات سطح گلوکز، کورتیزل و اختلاف وزن در رات  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش استرس روانی در بروز یا تشدید دیابت شیرین، تغییرات سطح گلوکز، کورتیزل و اختلاف وزن در رات،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نقش استرس روانی در بروز یا تشدید دیابت شیرین، تغییرات سطح گلوکز، کورتیزل و اختلاف وزن در رات :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

تعداد صفحات :۱۶

زمینه و هدف:در تحقیق حاضر تاثیر استرس روانی مزمن بر تغییرات سطح سرمی گلوکز و کورتیزول و همچنین اختلاف وزن ابتدا و انتهای آزمایش و تاثیر آن در بروز و یا تشدید دیابت شیرین بررسی گردید. مواد و روش ها: بدین منظور در طی یک سری آزمایشات این متغیرها در ۷ گروه هشت تایی ( (n=8 از رات نرنژاد Wistar با وزن ابتدایی (۲۵۰-۲۰۰ گرم) تحت سنجش قرار گرفتند. در این تجربه از استرس روانی ترس از خفگی در آب به مدت یک دقیقه در هر ساعت و چهار ساعت در هر روز در طی ۱۴ روز استفاده گردید. نتایج: این تحقیق نشان داد که: ۱) اگرچه این نوع استرس تکراری و مزمن باعث تغییر معنی داری حدود ۲۲% در سطح گلوکز سرم شد(P<0.01) ولی با این مدت زمان ایجاد دیابت واقعی ننمود و صرفا یک موقعیت پیش دیابت در نمونه های غیردیابتی ایجاد کرد و ممکن است باعث تشدید این بیماری در نمونه های دیابتی شود. ۱.میزان افزایش گلوکز سرم در نمونه های غیردیابتی تحت استرس حدود ۲۲% و در نمونه های دیابتی تحت استرس حدود ۱۶.۴% بود که تقریبا مشابه بود .(P<0.01) 3) سطح کورتیزول سرم در این نوع استرس تکراری مزمن تغییر معنی دار نداشت. ۴) افزایشی حدود ۳۹.۳% در سطح کورتیزول سرم در دیابت شیرین معنی دار بود(P<0.05) . 5) میزان افزایش سطح کورتیزول سرم را در نمونه های غیردیابتی تحت استرس حدود ۱۲.۷% و در نمونه های دیابتی تحت استرس حدود ۸.۹% بود که تقریبا مشابه بود. ۶) اثر دیابت شیرین در مقایسه با استرس بر تغییرات سطح کورتیزول سرم حدود ۲۳.۶% بود که به مراتب بیشتر از استرس روانی بود (P<0.05). به عبارتی دیابت شیرین یک استرسور قوی برای سیستم فیزیولوژیک بدن است. ۷) استرس باعث کاهش وزنی حدود ۳۷.۴۲% در نمونه های غیردیابتی و کاهش وزنی حدود ۲.۹۴ برابر در نمونه های دیابتی شد. ۸) دیابت نسبت به استرس اثر بیشتری بر کاهش وزن داشت (P<0.01). استرس در نمونه های دیابتی نسبت به نمونه های غیر دیابتی باعث کاهش وزن به مراتب شدیدتر شد (P<0.01) که این تغییر نشان دهنده اثر جمع شونده استرس و دیابت بر کاهش وزن بود که احتمالا به علت تغییرات هورمونی مانند هورمون رشد می باشد. باید یادآوری کرد که سطح گلوکز و کورتیزول سرم و اختلاف وزن در هیچکدام از نمونه های غیردیابتی و دیابتی شاهد (شاهد استرس و شاهد تزریق) اختلاف معنی داری در (P<0.01) نشان ندادند. نتیجه گیری: در مجموع استرس روانی مزمن باعث بروز هیپر گلیسیمی و ایجاد یک موقعیت پیش دیابت گردید ولی ایجاد دیابت ننمود از سوی دیگر دیابت باعث افزایش سطح کورتیزول سرم شد که این اثر به مراتب بیشتر از اثر استرس روانی بود. علاوه بر این دیابت نسبت به استرس اثر بیشتری بر کاهش وزن داشت و در نهایت استرس در نمونه های دیابتی نسبت به غیر دیابتی باعث کاهش وزن به مراتب شدیدتر شد.

کلید واژه: اختلاف وزن، استرس دیابت شیرین، کورتیزول، گلوکز