بررسی تروماتیسم های کبدی در بیمارستان امام رضا (ع) سال ۱۳۸۰-۱۳۷۰

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تروماتیسم های کبدی در بیمارستان امام رضا (ع) سال ۱۳۸۰-۱۳۷۰ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تروماتیسم های کبدی در بیمارستان امام رضا (ع) سال ۱۳۸۰-۱۳۷۰  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تروماتیسم های کبدی در بیمارستان امام رضا (ع) سال ۱۳۸۰-۱۳۷۰،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تروماتیسم های کبدی در بیمارستان امام رضا (ع) سال ۱۳۸۰-۱۳۷۰ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: در ترومای شکم کبد یکی از شایع ترین احشایی است که آسیب می بیند. در بیمارانی که ضایعه شدید است به علت وجود آسیب احشایی همراه درمان مشکل مرگ و میر بالاست. با توجه به این موارد هدف از این مطالعه بررسی شیوع، عوارض، شیوع صدمات همراه، نوع درمان در مصدومین با ضربه های کبد می باشد.روش کار: این مطالعه توصیفی در سالهای ۸۰-۱۳۷۰ در بیماران با تروماتیسم کبد بستری در بخش های جراحی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام گرفته است. اطلاعات فردی، نوع آسیب، درمان، عوارض همراه آسیب از پرونده ۷۳ بیمار بستری در بخش جراحی جمع آوری گردیده است. بیماران از نظر میزان آسیب به چهار درجه و دو گروه A و B تقسیم شدند. گروه Aبیمارانی بودند که نیاز به عمل جراحی نداشته و تحت نظر بودند. گروه B بیمارانی بوند که دارای آسیب وسیع کبدی و خونریزی بودند و نیاز به عمل جراحی داشتند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش گردیده است.نتایج: از ۷۳ بیمار پذیرفته شده تعداد ۸۵ نفر مرد و ۱۵ نفر زن بودند. سن متوسط بیماران ۳۰ سال (حداقل ۶ سال و حداکثر ۶۸ سال) بود. در ۲۹ مورد مکانیسم ضربه اجسام نوک تیز و ۴۴ مورد ضربه به بلانت داشتند.۷ بیمار درمان کانسرواتیو را به خوبی تحمل کردند و بعد از ۸ روز بستری از بیمارستان مرخص شدند. شدت آسیب کبدی در ۵۱ بیمار درجه ۱ و ۲ بود که در این گروه ۳ بیمار فوت نموند. ۱۵ بیمار شدت آسیب کبدی درجه ۳ و ۴ داشتند که ۶ نفر فوت کردند. علت فوت تمام بیماران خونریزی غیر قابل کنترل بود. روش های درمانی به کار گرفته شده در این گروه شامل پک اطراف کبد، رزکسیون، دبریدمان، هپاتوتومی و لیگاتور مستقیم عروق خونریزی دهنده بود.نتیجه گیری: نتیجه به دست آمده اینکه روش های درمانی به کار گرفته شده روش های قابل قبولی در درمان صدمات کبدی در شرایط فعلی هستند. در مراکزی که امکانات مراقبت ویژه و رادیولوژیک بیشتری وجود دارد می توان با ارزیابی علائم بالینی و روش های رادیولوژیک تعداد بیشتری از بیماران را به صورت کانسراتیو در درجه ۱ و ۲ درمان کرد. با بکارگیری این امکانات می توان از انجام لاپاراتومی های غیر ضروری جلوگیری نمود.

کلید واژه: کبد، تروما، تروماتیسم شکم