تاثیر سطوح مختلف پتاسیم و منیزیم بر کمیت و کیفیت آفتابگردان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر سطوح مختلف پتاسیم و منیزیم بر کمیت و کیفیت آفتابگردان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر سطوح مختلف پتاسیم و منیزیم بر کمیت و کیفیت آفتابگردان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر سطوح مختلف پتاسیم و منیزیم بر کمیت و کیفیت آفتابگردان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر سطوح مختلف پتاسیم و منیزیم بر کمیت و کیفیت آفتابگردان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم خاک و آب

تعداد صفحات :۱۰

تعیین سطوح بهینه کودی برای رسیدن به عملکردهای بالا یکی از اهداف مهم پژوهشهای تغذیه‌ای است. در این میان عناصری که با همدیگر اثرات آنتاگونیستی دارند از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردارند چرا که تعیین سطح بهینه یکی از آنها بدون در نظر گرفتن دیگری ممکن نبوده و با دخیل شدن دیگری، معادله بدست آمده تغییر می کند. از آنجا که پتاسیم و منیزیم از چنین وضعیتی برخوردارند طرح مذکور برای بررسی اثرات اصلی و متقابل این دو عنصر در سال زراعی ۸۱-۱۳۸۰ بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی بر روی آفتابگردان رقم گلشید در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خوی با پتاسیم و منیزیم قابل جذب به ترتیب ۱۹۰ و ۴۴۰ میلی گرم در کیلوگرم خاک اجرا گردید. بطوریکه پتاسیم در چهار سطح صفر(K0)، ۴۵ (K1)، ۹۰ (K2) و ۱۳۵(K3) کیلوگرم K2O در هکتار از منبع سولفات پتاسیم و منیزیم در چهار سطح صفر(Mg0)، ۵۰ (Mg1)، ۱۰۰(Mg2) و ۱۵۰(Mg3) کیلوگرم سولفات منیزیم در هکتار در نظر گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش سطوح پتاسیم عملکرد دانه افزایش یافت و بیشترین عملکرد از بالاترین سطح پتاسیم (K3) یعنی ۱۳۵ کیلوگرم K2O در هکتار بدست آمد. با افزایش سطوح منیزیم تا سطح ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار (سولفات منیزیم) عملکرد افزایش و در بالاتر از آن اختلاف معنی‌دار نبود و بهترین مقدار آن ۵۰ کیلوگرم در هکتار بدست آمد. مصرف پتاسیم و منیزیم وزن هزار دانه را افزایش ولی در ارتفاع بوته و قطر ساقه بی‌تأثیر بود. قطر طبق با مصرف پتاسیم و منیزیم افزایش یافت ولی از لحاظ آماری معنی‌دار نشد. اثرات متقابل بین K و Mg از نظر آماری معنی‌دار نشد ولی بهترین تیمار از لحاظ عملکرد دانه از ترکیب K2Mg1 (مصرف ۹۰ کیلو گرم K2Oو ۵۰ کیلوگرم سولفات منیزیم در هکتار) و از لحاظ قطر طبق و وزن هزار دانه از ترکیب K3Mg2 (مصرف ۱۳۵ کیلو گرم K2O و ۱۰۰ کیلوگرم سولفات منیزیم در هکتار) حاصل شد. در نهایت نسبت مصرف کودهای پتاسیمی به کودهای منیزیمی برای خاکهای این منطقه در حدود ۳ به ۱ تعیین گردید.

کلید واژه: آفتابگردان، پتاسیم، منیزیم، عملکرد