تعیین حساسیت و اختصاصی بودن فاصله QT در نوار قلب در تشخیص اتونومیک نوروپاتی قلبی در بیماران دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین حساسیت و اختصاصی بودن فاصله QT در نوار قلب در تشخیص اتونومیک نوروپاتی قلبی در بیماران دیابتی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین حساسیت و اختصاصی بودن فاصله QT در نوار قلب در تشخیص اتونومیک نوروپاتی قلبی در بیماران دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین حساسیت و اختصاصی بودن فاصله QT در نوار قلب در تشخیص اتونومیک نوروپاتی قلبی در بیماران دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین حساسیت و اختصاصی بودن فاصله QT در نوار قلب در تشخیص اتونومیک نوروپاتی قلبی در بیماران دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۸

از جمله عوارض مهم بیماری دیابت که کمتر از سوی پزشکان مورد توجه قرار می گیرد، اختلال سیستم عصبی خودکار، به ویژه سیستم عصبی خودکار قلب می باشد که وجود این اختلال پیش آگهی بدی داشته و با افزایش خطر مرگ ناگهانی همراه است. اخیرا در تحقیقات مختلفی که جهت یافتن اختلال سیستم عصبی خودکار قلبی انجام گردیده است، از طولانی شدن فاصله QT در نوار قلب این بیماران به عنوان یک معیار در کنار سایر تست ها نام برده شده است. در این مطالعه که از نوع مقطعی و توصیفی ـ تحلیلی است، سعی شده است ضمن تعیین شیوع اختلال سیستم عصبی خودکار قلبی در ۱۸۰ بیمار دیابت نوعII که در محدوده سنی ۶۰ـ۳۵ سال قرار داشتند، حساسیت و اختصاصی بودن فاصلهQT به عنوان یک تست در تعیین این اختلال را در یک حجم نمونه بزرگ تر محاسبه نموده و با نتایج مطالعات دیگر مقایسه نمود. جهت تعیین اختلال سیستم فوق با توجه به معیارهای موجود در منابع معتبر، ۵۳ بیمار مرد و ۱۲۷ بیمار زن مورد بررسی و معاینه قرار گرفتند که از بین آنها ۴۶ بیمار (۱۱ مرد و ۳۵ زن) یعنی۲۵.۵ درصد دارای اختلال سیستم عصبی خودکار قلبی بودند. از کل بیماران مورد مطالعه ۹۲ نفر (۵۱.۱ درصد) QT طولانی داشتند و از ۴۶ بیمار دارای اختلال سیستم عصبی خودکار قلبی ۳۰ نفر (۶۵.۲%) دارایQT طولانی بودند. میزان اختصاصی بودن تست فوق ۵۳.۷ درصد و میزان حساسیت آن ۶۵.۲% و دقت این آزمون نیز ۵۹.۴% محاسبه گردید که تا حداقل قابل قبول یعنی ۷۵ درصد فاصله دارد. نتایج فوق بیانگر آن است که این آزمون حساسیت لازم جهت تشخیص اختلال سیستم عصبی خودکار قلبی در بیماران دیابتی را دارا نمی باشد. البته این تحقیق وجود اختلال سیستم فوق در بیماران دیابتی را مورد تایید قرار می دهد.

کلید واژه: حساسیت، ویژگی، فاصله QT، اتونومیک نوروپاتی قلبی، دیابت