ارزیابی آزمایشگاهی سیل آپیکالی ترمافیل در مقایسه با دو روش تراکم عمودی و جانبی در کانال مزیوباکال دندان های مولر فک بالا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی آزمایشگاهی سیل آپیکالی ترمافیل در مقایسه با دو روش تراکم عمودی و جانبی در کانال مزیوباکال دندان های مولر فک بالا دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی آزمایشگاهی سیل آپیکالی ترمافیل در مقایسه با دو روش تراکم عمودی و جانبی در کانال مزیوباکال دندان های مولر فک بالا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی آزمایشگاهی سیل آپیکالی ترمافیل در مقایسه با دو روش تراکم عمودی و جانبی در کانال مزیوباکال دندان های مولر فک بالا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی آزمایشگاهی سیل آپیکالی ترمافیل در مقایسه با دو روش تراکم عمودی و جانبی در کانال مزیوباکال دندان های مولر فک بالا :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۸

هدف از این مطالعه مقایسه سیل آپیکالی حاصل از کاربرد روش ترمافیل با روش های تراکم عمودی و جانبی گوتاپرکا در پرکردگی کانال مزیوباکال دندان مولار فک بالا بود. ۲۴۵ عدد دندان مولار فک بالا با آپکس سالم جمع آوری و از بین آنها ۴۰ عدد دندان که در رادیوگرافی میزان انحنای کانال مزیوباکال آنها به روش Schneider،۲۵ـ۲۰ درجه و فایل اندازه گیری اولیه در آنها فایل شماره ۱۵ بود، انتخاب گردیدند. سپس کلیه نمونه ها از ناحیهCEJ به وسلیه دیسک الماسی قطع گردیدند و تا فایل شماره ۲۵ به روشstep back آماده شدند. دندان های انتخاب شده به ۵ گروه تقسیم شدند. ۱۰ عدد دندان به روش تراکم عمودی، ۱۰ عدد به روش تراکم جانبی و ۱۰ عدد توسط دستگاه ترمافیل و با روش ارائه شده در بروشور آن پر شدند و نیز ۵ عدد دندان بعنوان شاهد مثبت و ۵ عدد دندان به عنوان شاهد منفی در نظر گرفته شدند. در تمامی گروه ها از ماده گوتاپرکا به انضمام سیلر (AH 26) جهت پرکردن کانال ها استفاده گردید. پس از سفت شدن سیلر (AH 26) در رطوبت ۱۰۰% و دمای ۳۷ درجه سانتی گراد، گروه شاهد منفی به طور کامل و بقیه دندان ها به جز ۱.۵ میلی متر آپیکالی کانال مزیوباکال توسط لاک ناخن و موم چسب پوشانیده شدند. نمونه ها به مدت ۴۸ ساعت در محلول رنگی جوهر هندی قرار گرفتند. پس از خارج کردن نمونه ها و شستن و خشک کردن، لاک ناخن و موم چسب برداشته، برش طولی در سطح ریشه ایجاد و نفوذ خطی رنگ توسط استریومیکروسکوپ اندازه گیری شد. در میان ۳ روش پر کردن کانال مزیوباکال دندان مولار فک بالا حداکثر میزان ریزنشت رنگ مربوط به گروه ترمافیل و حداقل آن مربوط به گروهی بود که با روش تراکم جانبی پر شده بودند. میانگین و انحراف معیار مقادیر ریزنشت در گروه ترمافیل‏±۰.۵۴ ۵.۲۵ میلی متر، در گروه تراکم جانبی ۰.۲۴±‏۲.۳۵ میلی متر و در گروه تراکم عمودی ۰.۵۲±‏۲.۹۱ میلی متر بود. اختلاف آماری میان گروه ترمافیل با ۲ گروه دیگر معنی دار بود (P<0.002) ولی بین دو روش تراکم جانبی و تراکم عمودی اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت (P>0.005).

کلید واژه: سیل اپیکالی، ترمافیل، روش تراکم عمودی، روش تراکم جانبی، مزیوباکال، مولر فک بالا