بررسی وجود آنتی بادی کلاس IgG ضد هلیکوباکترپیلوری در انفارکتوس حاد قلبی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی وجود آنتی بادی کلاس IgG ضد هلیکوباکترپیلوری در انفارکتوس حاد قلبی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی وجود آنتی بادی کلاس IgG ضد هلیکوباکترپیلوری در انفارکتوس حاد قلبی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی وجود آنتی بادی کلاس IgG ضد هلیکوباکترپیلوری در انفارکتوس حاد قلبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی وجود آنتی بادی کلاس IgG ضد هلیکوباکترپیلوری در انفارکتوس حاد قلبی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۱۰

در چندین مطالعه، ارتباط میان عفونت های مزمن با هلیکوباکترپیلوری (HP) و شیوع بیماری های عروق کرونر گزارش شده است. فرضیه پیشنهادی آن است که عفونت مزمن با هلیکوباکترپیلوری منجر به تغییر در سطح سرمی لیپیدها و لیپو پروتئین ها شده و تولید پروتئین های التهابی می کند که سبب ترومبوژنز می گردند. به منظور درک بهتر ارتباط احتمالی بین سابقه عفونت با هلیکوباکترپیلوری و بروز انفارکتوس حاد قلبی ناشی از بیماری های عروق کرونر، این مطالعه بر روی یکصد و چهار نفر از بیمارانی که انفارکتوس حاد قلبی در آنها با شرح حال، یافته هایECG و افزایش آنزیم های قلبی تایید شده بود، انجام گرفت. سطح سرمیIgG اختصاصی ضد هلیکوباکترپیلوری به روش ELISA اندازه گیری گردید. گروه کنترل شامل ۸۰ نفر مرد و ۲۰ نفر زن بود که محدوده سنی آنها ۴۰ تا ۹۰ سال (با میانگین سنی ۵۷ سال برای مردان و ۵۶ سال برای زنان) بود. گروه بیمار نیزشامل ۸۳ نفر مرد و ۲۱ نفر زن بود که محدوده سنی آنها ۳۰ تا ۸۵ سال (با میانگین سنی ۵۹ سال برای مردان و ۶۴سال برای زنان) بود. نتایج این بررسی نشان داد که ۳۹.۴% از مبتلایان به انفارکتوس قلبی از نظر IgG اختصاصی ضد هلیکوباکترپیلوری مثبت و بقیه بیماران منفی بودند در حالی که ۱۶% از افراد گروه کنترل از نظر IgG مثبت بودند. بنابراین شیوعIgG ضد H.p در گروه بیمار نسبت به افراد گروه کنترل بالاتر بوده و این اختلاف از نظر آماری معنی دار می باشد.(p=0.0002) از طرفی هیچ تفاوت چشمگیری بین سطح سرمیIgG اختصاصی ضد هلیکوباکترپیلوری و علائم دیس پپسی مشاهده نگردید. از نظر ارتباط عفونت هلیکوباکترپیلوری و فاکتورهای خطر قلبی ـ عروقی نیز ارتباط معنی داری مشاهده نشد .(p>0.05) به طور کلی مطالعه نشان داد که هلیکوباکترپیلوری به عنوان یک فاکتور دخیل (مستقل از ریسک فاکتورهای قلبی) ممکن است در پیدایش انفارکتوس حاد قلبی نقش داشته باشد.

کلید واژه: انفارکتوس حاد قلبی، هلیکوباکترپیلوری، ریسک فاکتورهای قلبی ـ عروقی