بررسی تاثیر هیپوترمی متوسط بر محور رنین ـ آنژیوتنسین آلدوسترون در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر هیپوترمی متوسط بر محور رنین ـ آنژیوتنسین آلدوسترون در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر هیپوترمی متوسط بر محور رنین ـ آنژیوتنسین آلدوسترون در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر هیپوترمی متوسط بر محور رنین ـ آنژیوتنسین آلدوسترون در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر هیپوترمی متوسط بر محور رنین ـ آنژیوتنسین آلدوسترون در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان

تعداد صفحات :۶

هیپوترمی در طبیعت به شکل خواب زمستانی دیده می شود و در پزشکی کاربردهایی چون جراحی قلب باز، نگهداری اعضا و بافتهای پیوندی، طب ارتفاعات و طب سالمندان دارد. علیرغم وسعت مطالعات بر روی هیپوترمی بسیاری از اثرات بیولوژیکی و فیزیولوژیکی آن از جمله تاثیر بر روی تغییرات سیستمهای اندوکرین هنوز کاملا شناخته نشده است. در این مطالعه تاثیر هیپوترمی برعملکرد محوررنین، آنژیوتنسین، آلدوسترون مورد بررسی قرار گرفته است.برای انجام این مطالعه تعداد ده موش صحرایی نر آلبینو نژاد ویستار (با سن متوسط ۵ ماهه) که با تزریق داخل صفاقی هیدرات کلرال به مقدار ۰.۵ml/100gr وزن بدن بیهوش گردیده بودند توسط دستگاه هیپوترمی تحت سرما قرار گرفتند تا دمای بدن آنها به ۲۵ درجه سانتیگراد برسد. سطوح آنژیوتنسین و آلدسترون سرم قبل و بلافاصله بعد از هیپوترمی و سپس به مدت ۳ روز هر ۲۴ ساعت یکبار با استفاده از روش رادیوایمنواسی اندازه گیری شد. فعالیت رنین پلاسمایی نیز با استفاده از روش استاندارد بر مبنای اندازه گیری آنژیوتنسین I در دماهای ۴ و ۳۷ درجه سانتی گراد ارزیابی شد.بر اساس نتایج بدست آمده معلوم گردید که عوامل یاد شده بلافاصله بعد از هیپوترمی افزایش نشان داده که این افزایش در مورد آنژیوتنسین و آلدوسترون نسبت به گروه کنترل دارای اختلاف معنی داری بود (P<0.03). سپس همه تا سطح پایه کاهش پیدا کردند بجز آلدوسترون که تا ۲۴ ساعت بعد نیز روند افزایشی خود را به صورت معنی دار ادامه داد (P<0.05). بنظر میرسد که هیپوترمی متوسط برفعالیت رنین پلاسمایی، آنژیوتنسین وآلدوسترون اثر تحریکی دارد که نتایج این بررسی این موضوع را تایید می نماید.

کلید واژه: سیستم آنژیوتانسین رنین، کاهش دمای بدن، موش