بررسی مقایسه ای آگاهی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و بخش خصوصی شهر تهران از بیماریهای قابل گزارش در سال ۱۳۸۰

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مقایسه ای آگاهی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و بخش خصوصی شهر تهران از بیماریهای قابل گزارش در سال ۱۳۸۰ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مقایسه ای آگاهی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و بخش خصوصی شهر تهران از بیماریهای قابل گزارش در سال ۱۳۸۰  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه ای آگاهی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و بخش خصوصی شهر تهران از بیماریهای قابل گزارش در سال ۱۳۸۰،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مقایسه ای آگاهی پزشکان عمومی شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و بخش خصوصی شهر تهران از بیماریهای قابل گزارش در سال ۱۳۸۰ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۰

پایه و اساس کنترل بیماریها در نظام بهداشتی یک کشور را سیستم مراقبت بیماریها تشکیل میدهد به عبارت دیگر، بیمار یابی و گزارش دهی به موقع بیماریها و اقدام مناسب در برابر موارد گزارش شده، یکی از ضروریات نظام بهداشتی درمانی کشور محسوب می گردد. در این زمینه آشنایی پزشکان با تعریف بیماریها و ساختار گزارش دهی آنها و همچنین آگاهی از بیماریها با ارزش گزارش دهی بین المللی از اولویت خاصی برخوردار می باشد، این پژوهش با هدف تعیین آگاهی پزشکان عمومی شاغل در شهر تهران و مقایسه این آگاهی در ۲ بخش خصوصی و دولتی انجام شده است. این مطالعه از نوع توصیفی مقایسه ای بود و طی آن ۲۰۰ پزشک عمومی شاغل در بخش خصوصی و دولتی شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شد. میانگین نمره کل آگاهی پزشکان عمومی بخش دولتی۷/۴ + ۲۲/۷ و در بخش خصوصی ۸/۳- ۱۸/۹ به دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. (P=0/001) اما ارتباطی بین جنس و میزان آگاهی مشاهده نشد. به علت وجود اختلاف میانگین سنی در ۲ گروه، نمره آگاهی در زیر گروه های سنی در تعیین و مقایسه گردید. بالاترین نمره توسط زیر گروه سنی زیر ۳۴ سال در بخش دولتی کسب شد که با زیر گروه سنی مشابه خود در بخش خصوصی اختلاف معنی داری را نشان داد. کمترین نمره توسط زیر گروه سنی بالای ۳۵ سال در بخش خصوصی کسب شد که با زیر گروه سنی مشابه خود در بخش دولتی تفاوتی نداشت. اختلاف میانگین نمره در ۲ زیر گروه سنی مربوط به بخش دولتی معنی دار به دست آمد. (P=0/003) اما این اختلاف در بخش خصوصی بین ۲ زیر گروه سنی معنی دار نبود. برای پیش بینی نمره آگاهی رابطه آن با سن، گروه شغلی (دولتی- خصوصی) بین دو زیر گروه سنی معنی دار نبود. . برای پیش بینی نمره آگاهی رابطه آن باسن، گروه شغلی (دولتی – خصوصی) و سالهای سپری شده از فارغ التحصیلی درمدل رگرسیون چند متغیره بررسی شد و مشاهده گردید که هر سه متغیر در تعیین نمره آگاهی نقش دارند. میانگین آگاهی در پزشکان بخش دولتی که در محدوده مدیریتی و اجرایی فعالیت داشتند به طور معنی داری بالاتر از پزشکان کادر درمانی بخش دولتی به دست آمد. این مطالعه نشان داد که آگاهی پزشکان عمومی از بیماریهای قابل گزارش چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی کمتر از ۵۰% حداکثر نمره میباشد. مقایسه این دو گروه از پزشکان نشان دهنده آگاهی بالاتر پزشکان عمومی شاغل در بخش دولتی بود.

کلید واژه: مراقبت، قابل گزارش، بخش خصوصی، بیماریها