مقاله تاثیر ماتریکس استخوان دمینرالیزه گاو بر ترمیم نقایص استخوان پاریتال خرگوش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر ماتریکس استخوان دمینرالیزه گاو بر ترمیم نقایص استخوان پاریتال خرگوش دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر ماتریکس استخوان دمینرالیزه گاو بر ترمیم نقایص استخوان پاریتال خرگوش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر ماتریکس استخوان دمینرالیزه گاو بر ترمیم نقایص استخوان پاریتال خرگوش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر ماتریکس استخوان دمینرالیزه گاو بر ترمیم نقایص استخوان پاریتال خرگوش :

مقاله تاثیر ماتریکس استخوان دمینرالیزه گاو بر ترمیم نقایص استخوان پاریتال خرگوش که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در مجله دندانپزشکی (دانشگاه علوم پزشکی تهران) از صفحه ۸۶ تا ۹۴ منتشر شده است.
نام: تاثیر ماتریکس استخوان دمینرالیزه گاو بر ترمیم نقایص استخوان پاریتال خرگوش
این مقاله دارای ۹ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ماتریکس استخوان دمینرالیزه
مقاله زنوگرافت
مقاله آلوگرافت
مقاله خرگوش

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: مطالعه حاضر جهت ارزیابی تاثیر ماتریکس استخوان دمینرالیزه گاو )زنوگرافت؛ (Demineralized Bone Matrix (DBM) در فرآیند ترمیم نقایص استخوان و مقایسه آن با پودر استخوان دمینرالیزه انسان ( DBMانسان: آلوگرفت) که به صورت بالینی مورد استفاده قرار می گیرد، طراحی شده است.
روش بررسی: مطالعه بر روی ۷ عدد خرگوش نر سفید نژاد نیوزلندی انجام گرفت. در ناحیه درز میانی استخوان پاریتال هر خرگوش، سه نقص استخوانی بای کورتیکال به قطر ۸ میلی متر با فرز ترفاین شماره ۸ ایجاد شد. نقایص با مواد پیوندی به صورت تصادفی، پر شدند. یکی از نقایص در همه خرگوش ها بدون ماده پیوندی رها شد (به عنوان نقص کنترل). ۳ ماه بعد ارزیابی هیستوپاتولوژیک در مورد میزان استخوان سازی انجام گرفت. داده ها با استفاده از تست Friedman مقایسه شدند و هنگامی که P-value کمتر از ۰۰۵ بود، تستWilcoxon (Boneferroni adjusted) برای مقایسه دو به دوی گروه ها به کار گرفته شد.
یافته ها: آنالیز آماری نشان داد که اختلاف بین نمونه های گروه محتوی DBM گاو با گروه کنترل (P=0.03)و DBM انسان با گروه کنترل (P=0.02) از جهت آماری معنی دار بود، اما اختلاف بین گروه های DBM گاو و DBM انسان معنی دار نبود (P=0.87).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه ترمیم رضایت بخشی را در نقایص استخوان پاریتال خرگوش که با DBM گاو پر شده بودند، نشان داد. میزان بهبودی در این نقایص با بهبودی نقایص استخوانی پرشده با DBM انسان که به صورت بالینی مورد استفاده قرار می گیرد، قابل مقایسه بود.