مقایسه اثر پروپوفول و تیوپنتال بر سطح نوراپی نفرین قبل و بعد از لارنگوسکوپی در حین بیهوشی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر پروپوفول و تیوپنتال بر سطح نوراپی نفرین قبل و بعد از لارنگوسکوپی در حین بیهوشی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر پروپوفول و تیوپنتال بر سطح نوراپی نفرین قبل و بعد از لارنگوسکوپی در حین بیهوشی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر پروپوفول و تیوپنتال بر سطح نوراپی نفرین قبل و بعد از لارنگوسکوپی در حین بیهوشی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر پروپوفول و تیوپنتال بر سطح نوراپی نفرین قبل و بعد از لارنگوسکوپی در حین بیهوشی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۸

پاسخهای بدن بیمار نسبت به تحریکات دردناک با تغییرات وسیع فیزیولوژیک در بدن همراه است. یکی از پاسخهای بدن بیمار نسبت به تحریکات دردناک با تغیرات وسیع فیزیولوژیک در بدن همراه است. یکی از پاسخهای مهم بدن، آزادسازی نوراپی نفرین در خون است که میتواند موجب بروز تغییرات سیستمیک مانند اسپاسم کرونر، افزایش انعقادپذیری، بر هم خوردن تعادل عرضه و تقاضای میوکارد و غیره گردد. در مطالعات متعددی سعی شده است تا با استفاده از داروهای مختلف و ایجاد عمق مناسب بیهوشی از ایجاد این تغییرات جلوگیری به علم آمده یا از شدت آن کاسته شود. در این مطالعه بالینی اثر ۲ داروی پروپوفول و تیوپنتال بر میزان آزاد شدن نوراپی نفرین به دنبال لارنگوسکوپی بررسی شده است. بدنی منظور ۶۰ بیمار با ASA class I و در محدوده سنی ۱۵-۴۵ سال که برای جراحی غیر اورژانس انتخاب شده بودند، به صورت تصادفی در ۲ گروه قرار گرفتند. در این مطالعه سنجش عمق بیهوشی توسط مونیتورینگ BIS انجام می شد. در ابتدا برای تمام بیماران میدازولام به عنوان پیش دارو تا رسیدن سطح BIS به ۷۰ تزریق شده سپس اولین نمونه خون گرفته می شد. در مرحله بعد به یک گروه تیوپنتال و در گروه دیگر پروپوفول تا رسیدن سطح BIS به ۴۰ تجویز می گردید. پس از تزریق ۵/۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم آتراکوریوم و ۳ میکروگرم به ازای کیلوگرم فنتانیل به هر دو گروه لوله گذاری صورت می گرفت و ۳ دقیقه بعد نمونه دوم خون گرفته می شد. به این ترتیب نوراپی نفرین پایه و بعد از لارنگوسکوپی، توسط روش ELISA اندازه گیری می گردید. نتایج به دست آمده میانگین سطح نرواپی نفرین پلاسما بعد از لارنگوسکوپی (SD) را در گروه پروپوفول (۱۲۵/۰) ۲۳۶/۰ میکروگرم در دسی لیتر و در گروه تیوپنتال (۱۱۸/۰) ۲۱۶/۰نشان داد (P=0.534). بدین معنی که انتخاب داروی مناسب باید براساس شرایط بیمار، عوارض جانبی دارو و برآورد هزینه های بیمار صورت گیرد.

کلید واژه: نوراپی نفرین، تیوپنتال، پروپوفول، تحریک دردناک، مونیتورینگ BIS