ضایعات دیررس چشمی و ریوی در مجروحان شیمیایی با گاز خردل در مراجعات به کمیسیونهای پزشکی بنیاد جانبازان طی سال ۱۳۸۰

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ضایعات دیررس چشمی و ریوی در مجروحان شیمیایی با گاز خردل در مراجعات به کمیسیونهای پزشکی بنیاد جانبازان طی سال ۱۳۸۰ دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ضایعات دیررس چشمی و ریوی در مجروحان شیمیایی با گاز خردل در مراجعات به کمیسیونهای پزشکی بنیاد جانبازان طی سال ۱۳۸۰  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ضایعات دیررس چشمی و ریوی در مجروحان شیمیایی با گاز خردل در مراجعات به کمیسیونهای پزشکی بنیاد جانبازان طی سال ۱۳۸۰،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ضایعات دیررس چشمی و ریوی در مجروحان شیمیایی با گاز خردل در مراجعات به کمیسیونهای پزشکی بنیاد جانبازان طی سال ۱۳۸۰ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بینا

تعداد صفحات :۹

هدف: تعیین وضعیت ضایعات دیررس چشمی و ناتوانی کارکرد ریوی در مجروحان شیمیایی ناشی از گاز خردل در مراجعه کنندگان به کمیسیونهای پزشکی بنیاد جانبازان طی سال ۱۳۸۰. روش پژوهش: پژوهش به روش توصیفی بر روی ۵۰۰ نفر از جانبازان شیمیایی ناشی از گاز خردل که ۱۰ سال از مصدومیت آنان گذشته بود و به طور مستمر مراجعه مینمودند، انجام شد. معاینات کامل چشمی و ریوی توسط یک چشم پزشک و یک متخصص ریه انجام شد و گروه بندی از نظر شدت ضایعات به صورت خفیف، متوسط و شدید صورت گرفت. یافته ها توسط آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفتند و یا در قالب آماره های توصیفی ارایه شدند. یافته ها: پانصد جانباز مورد بررسی، همگی مرد بودند و در سنین ۵۰-۳۰ سال قرار داشتند که ۴۸ درصد (بیشترین فراوانی) در گروه سنی ۳۵-۳۰ سال بودند. مصدومان در ۸۲.۲درصد موارد فقط یکبار، ۱۲.۲ درصد موارد ۲ بار، ۱.۸ درصد ۳ بار و ۳.۸ درصد بیش از ۳ بار در تماس با گاز خردل بودند. از نظر مصرف دارو، ۷۷.۲ درصد دارای سابقه مصرف داروهای چشمی، ریوی و پوستی بودند و در ۹۹.۲ درصد موارد، عارضه پوستی داشتند. ضایعات دیررس چشمی و ریوی در همه مجروحان وجود داشت که ضایعات چشمی در ۸۰ درصد موارد خفیف، در ۱۳.۲ درصد موارد متوسط و در ۱۱.۲درصد موارد شدید بودند. ضایعات دیررس متوسط و شدید ریوی در سطح بالاتری نسبت به ضایعات دیررس متوسط و شدید چشمی قرار داشتند و از نظر آماری، رابطه ضایعات چشمی و ریوی معنی دار بود. نتیجه گیری: در مراحل دیررس، فراوانی عوارض خفیف چشمی بیشتر از عوارض ریوی است ولی عوارض متوسط و شدید ریوی بیشتر از چشمی است با توجه به عوارض دیررس پیش رونده، پیشنهاد میشود تحقیقات جامع تر در مورد عوارض چشمی، ریوی، پوستی، خونی و … در این مجروحان انجام شود.

کلید واژه: