بررسی نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی ناحیه پشتی هیپوکمپ بر تثبیت حافظه فضایی بلند مدت در رت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی ناحیه پشتی هیپوکمپ بر تثبیت حافظه فضایی بلند مدت در رت دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی ناحیه پشتی هیپوکمپ بر تثبیت حافظه فضایی بلند مدت در رت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی ناحیه پشتی هیپوکمپ بر تثبیت حافظه فضایی بلند مدت در رت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی ناحیه پشتی هیپوکمپ بر تثبیت حافظه فضایی بلند مدت در رت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۸

مقدمه: شواهد نشان می دهند که گلوکوکورتیکوییدهای ترشح شده از قشر غدد فوق کلیه در طی حالات هیجانی بر ذخیره حافظه اثر می گذارند. وجود گیرنده های گلوکوکورتیکویید با تراکم بالا در ناحیه پشتی هیپوکمپ احتمال نقش آنها را در ذخیره حافظه در این ناحیه مطرح می سازد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر تعدیل فعالیت گیرنده گلوکوکورتیکویید در ناحیه پشتی هیپوکمپ بر ذخیره حافظه فضایی و تثبیت اطلاعاتی تازه آموخته شده در مدل یادگیری ماز آبی موریس است.مواد و روشها: موشهای نر نژاد لانگ ایوانز (Long-Evans) با وزن ۲۸۰ تا ۳۲۰ گرم در این مطالعه استفاده شدند. ابتدا روی ناحیه پشتی هیپوکمپ موشها به صورت دو طرفه کانول راهنما قرار داده شد. یک هفته بعد، موش با به کارگیری مدل ماز آبی موریس برای یادگیری فضایی، آموزش داده شد. بلافاصله و در زمان های ۶۰ و ۱۲۰ دقیقه بعد از آموزش، دگزامتازون (۰.۱ میکروگرم در ۰.۶ میکرولیتر به ازای هر طرف) به عنوان آگونیست یا Ru 38486 (3 نانوگرم در ۰.۶ میکرولیتر به ازای هر طرف) به عنوان آنتاگونیست گیرنده گلوکوکورتیکویید به صورت دو طرفه و به طور روزانه به داخل هسته فوق تزریق شد. برای ارزیابی حافظه فضایی از دو ملاک استفاده شد: ۱- مدت زمانی که طول می کشید تا حیوان صفحه پلکسی گلاس را پیدا کند(Escape latency, EL) . 2- مسافتی که حیوان برای پیدا کردن صفحه پلکسی گلاس طی می کرد. (Length of distances, LD) .یافته ها: نتایج نشان میدهد که تزریق آگونیست گلوکوکورتیکویید بلافاصله و تا ۶۰ دقیقه پس از آموزش، به طور قابل توجهی ذخیره حافظه فضایی را افزایش می دهد (P<0.01). برعکس، تزریق آنتاگونیست گلوکوکورتیکویید به طور معنی دار ذخیره حافظه فضایی را کاهش می دهد (P<0.01). تزریق داروها ۱۲۰ دقیقه بعد از آموزش اثر معنی داری بر تثبیت حافظه فضایی نداشت.نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که فعال شدن گیرنده های گلوکوکورتیکویید ناحیه پشتی هیپوکمپ در رت نقش مهمی در روند تثبیت اطلاعات تازه آموخته شده فضایی حداقل تا ۶۰ دقیقه بعد از آموزش دارند.

کلید واژه: دگزامتازون، RU38486، گلوکوکورتیکویید، هیپوکمپ، حافظه فضایی، ماز آبی موریس