تاثیر دزهای مختلف پرتوگاما و زمان انکوباسیون بعد از تابش بر القای آپوپتوز در سلولهای کارسینوم پستان انسان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر دزهای مختلف پرتوگاما و زمان انکوباسیون بعد از تابش بر القای آپوپتوز در سلولهای کارسینوم پستان انسان دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر دزهای مختلف پرتوگاما و زمان انکوباسیون بعد از تابش بر القای آپوپتوز در سلولهای کارسینوم پستان انسان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر دزهای مختلف پرتوگاما و زمان انکوباسیون بعد از تابش بر القای آپوپتوز در سلولهای کارسینوم پستان انسان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر دزهای مختلف پرتوگاما و زمان انکوباسیون بعد از تابش بر القای آپوپتوز در سلولهای کارسینوم پستان انسان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یاخته

تعداد صفحات :۱۲

هدف: مطالعه تاثیر دوزهای مختلف تابش گاما و زمان انکوباسیون بعد از تابش بر القا آپوپتوز در رده سلولی کارسینوم پستان (Invasive ductal carcinoma)(T-47D) مواد و روشها: رده سلولی T-47D در فلاسک T25 کشت داده شده بعد از رسیدن به مرحله رشد لگاریتمی و شمارش سلولهای موجود در هر فلاسک تحت تابش پرتو گاما با دوزهای ۴، ۸، ۱۲ و ۱۶ گری قرار گرفت. از داروی اتوپوزاید به عنوان شاهد مثبت القا آپوپتوز و سلولهایی که تحت هیچگونه تیماری قرار نگرفته بودند. به عنوان شاهد منفی استفاده شد. ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت بعد از پرتودهی، سلولها برداشت و بعد از شمارش تعداد آنها، با رنگ H042/PI برای بررسی میکروسکوپی و یا رنگ AO/PI برای انجام فلوسیتومتری رنگ‌آمیزی شدند. درصد سلولهای زنده، آپوپتوتیک و مرده با استفاده از دو روش مذکور تعیین و با توجه به تعداد کل سلولهای موجود در هر فلاسک تعداد این نوع سلولها نیز مشخص شد. این آزمایش چندین بار تکرار شده، نتایج آن به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش گردید.یافته‌ها: تابش گاما به صورت وابسته به دوز و زمان باعث کاهش رشد سلولهای T-47D می‌گردد که این کاهش با کندی تکثیر آنها تا ۴۸ ساعت بعد از پرتودهی مشخص گشته و بعد از این زمان علائم مرگ مشاهده می‌شد. درصد القا آپوپتوز تا دوز ۸Gy افزایش یافته، پس از آن با افزایش دوز کاهش نشان می‌دهد. این روند تا ۴۸ ساعت بعد از پرتودهی ادامه یافته سپس رو به کاهش می‌گذارد. بنابراین بالاترین میزان آپوپتوز با دوز۸Gy و بعد از ۴۸ ساعت حاصل می‌شود. درصد سلولهای زنده و مرده نیز به صورت وابسته به دوز و زمان به ترتیب کاهش و افزایش می‌یابد.نتیجه‌گیری: تابش اشعه گاما باعث القا آپوپتوز در سلولهای T-47D می‌‌گردد و میزان آن با دوز پرتو رابطه دارد. این رابطه خطی نبوده در دوزهای بالاتر معکوس می‌گردد. برعکس، رابطه درصد سلول زنده و مرده) مراحل انتهایی آپوپتوز و نکروز شده) با دوز پرتو خطی بوده با افزایش دوز به ترتیب کاهش و افزایش پیدا می‌کند.

کلید واژه: کارسینوم پستان، آپوپتوز، تابش گاما