مقایسه میزان عود و عوارض ناشی از روش های جراحی مرسوم در درمان سینوس پیلونیدال با روش بستن تاخیری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه میزان عود و عوارض ناشی از روش های جراحی مرسوم در درمان سینوس پیلونیدال با روش بستن تاخیری دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه میزان عود و عوارض ناشی از روش های جراحی مرسوم در درمان سینوس پیلونیدال با روش بستن تاخیری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه میزان عود و عوارض ناشی از روش های جراحی مرسوم در درمان سینوس پیلونیدال با روش بستن تاخیری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه میزان عود و عوارض ناشی از روش های جراحی مرسوم در درمان سینوس پیلونیدال با روش بستن تاخیری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پزشکی جندی شاپور

تعداد صفحات :۶

بیماری سینوسی پیلونیدال یک بیماری نسبتا شایع در سنین جوانی است که هرچند مرگ و میر چندانی ندارد ولی بعلت عوارض حاصله از بیماری فرد دچار ناتوانی شده و منجر به صرف وقت و هزینه‌های بسیار برای بیمار می‌گردد. در این مطالعه عود و عوارض ناشی از روشهای مختلف مرسوم در جراحی سینوس پیلونیدال بررسی شده و روش بستن تاخیری نیز بعنوان یک روش درمانی جدید توصیه و با سایر روشها مقایسه شده است.این مطالعه در طول ۳ سال از سال ۱۳۷۹-۱۳۷۷ در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شده است. نوع مطالعه کارآزمایی بالینی بوده است. بیماران بصورت اتفاقی از بین مراجعه کنندگان به درمانگاههای تخصصی جراحی انتخاب شده‌اند تعداد کل نمونه ۶۵ نفر بوده که بعلت عدم مراجعه بعدی در مطاله آینده نگر به ۵۶ نفر تقلیل یافته است. از میان تعداد ۳۰ بیمار به روشهای متداول تحت عمل جراحی سینوس پیلونیدال قرار گرفته (گروه کنترل) و تعداد ۲۶ بیمار دیگر به روش بستن تاخیری تحت عمل جراحی قرار گرفتند (گروه مطالعه).در گروه کنترل ۱۱ بیمار دچار عوارضی از قبیل خونریزی و عفونت زخم و دفع ترشحات سروزی شدند در حالیکه در گروه مطالعه ۵ نفر از بیماران دچار اینگونه عوارض شدند. در پیگیری بمدت ۲ سال از این بیماران تنها یک مورد عود در گروه مطالعه دیده شد که این عود در ۶ ماهه اول پس از عمل ایجاد شده بود در حالیکه در گروه کنترل ۵ مورد که ۲ مورد آنها در ۶ ماهه اول و ۳ مورد بعد از ۶ ماه ایجاد شده بود. زمان بازگشت بکار در گروه مطالعه (۹/۰±۵/۲) هفته بود در حالیکه در گروه کنترل (۲.۵±۰.۹) هفته بوده است. در حالی که در گروه کنترل (۲.۶۸±۰.۹) هفته بوده است.بر اساس این مطالعه ملاحظه می‌شود که میزان عود در روش بستن تاخیری ۴% بوده در حالیکه در گروه کنترل۲/۱۷% عود وجود داشته است که نشان دهنده عود کمتر در روش بستن تاخیری می‌باشد و این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار است (P<0.050) از نظر عوارض روش بستری تاخیری دارای ۱۳% عوارض در مقایسه با ۲۴% عوارض در گروه کنترل بوده است (P<0.05) زمان بازگشت به کار نیز در گروه مطالعه نسبت به گروه کنترل کمتر بوده است. لذا روش بستن تاخیری را می‌توان بعنوان یک روش جدید در جراحیهای سینوس پیلونیدال ساکروم مورد توجه قرار داد.

کلید واژه: سینوس پیلونیدال، بستن تاخیری اولیه، ساکرو کوکسیژیال