دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقایسه اثر شیاف واژینال و آمپول پروستاگلاندین E2 در ختم حاملگی های سه ماهه دوم
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقایسه اثر شیاف واژینال و آمپول پروستاگلاندین E2 در ختم حاملگی های سه ماهه دوم دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقایسه اثر شیاف واژینال و آمپول پروستاگلاندین E2 در ختم حاملگی های سه ماهه دوم کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر شیاف واژینال و آمپول پروستاگلاندین E2 در ختم حاملگی های سه ماهه دوم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقایسه اثر شیاف واژینال و آمپول پروستاگلاندین E2 در ختم حاملگی های سه ماهه دوم :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین
تعداد صفحات :۵
زمینه: روش‌های مختلف جراحی و طبی جهت القای سقط مطرح شده است که یکی از آنها استفاده از پروستاگلاندین است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه اثر آمپول پروستاگلاندین E2 و شیاف آن در القای سقط در سه ماهه دوم بارداری انجام شد. مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی یک سوکور در سال ۱۳۸۱ در بیمارستان کوثر قزوین بر روی ۳۶ زن باردار که در سه ماهه دوم حاملگی به علت کاهش آمنیوتیک یا مرگ داخل رحمی جنین، کاندید ختم حاملگی بودند انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. برای یک گروه ۲ عدد شیاف ۳ میلی گرمی واژینال PGE2 به فاصله ۴ ساعت در واژن گذاشته و برای گروه دیگر یک آمپول ۵ میلی گرمی پروستاگلاندین در ۱۰۰۰ سی سی سرم دکستروز ۵۰% رقیق شد و بر حسب نیاز تعداد قطره‌های تجویزی در دقیقه افزایش یافت. در هر یک از دو گروه پس از ۱۲ ساعت، در صورت عدم دفع جنین، القا با اکسی توسین شروع شد و تا ختم حاملگی ادامه یافت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری مجذور کای و t مقایسه شدند. یافته‌ها: بیماران دو گروه از نظر سن بارداری، دفعات حاملگی و اندیکاسیون ختم حاملگی تقرییاً مشابه بودند. وقوع سقط قبل از شروع القا با کسی توسین در بیماران دریافت کننده PG وریدی به طور معنی داری بیشتر از دریافت کنندگان شیافت بود (به ترتیب ۱۴ نفر (۷۷.۸%) در برابر ۲ نفر (۱۱.۱%) با۰.۰۰۰۱>P). از لحاظ میزان تغییر در نمره Bishop، میزان اکسی توسین مصرفی و نیاز به کورتاژ پس از دفع جنین اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. ولی فاصله زمانی از شروع اینداکشن تا دفع جنین در گروه پروستاگلاندین وریدی به طور معنی داری کمتر از گروه شیافت بود (به ترتیب ۰.۹۶±۷.۳در برابر ۵.۶±۱۱.۱ساعت) (۰/۰۱۹=P). عوارض در ۲ نفر (۱۱.۱%) از گروه شیافت و ۸ نفر (۴۴.۴%) از گروه آمپول مشاده شد (۰/۰۲۶=P). نتیجه گیری: استفاده از پروستاگلاندین وریدی جهت القای سقط در سه ماهه دوم حاملگی ضمن اثر بخشی بهتر نسبت به شیاف، عارضه مادری عمده‌ای ندارد.
کلید واژه: پروستاگلاندین وریدی، شیاف پروستاگلاندین، القای سقط
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
