مقاله بررسی همبستگی بین پلی مورفیسم G>C 915 ژن TGF – b1 با عفونت مزمن هپاتیت C

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی همبستگی بین پلی مورفیسم G>C 915 ژن TGF – b1 با عفونت مزمن هپاتیت C دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی همبستگی بین پلی مورفیسم G>C 915 ژن TGF – b1 با عفونت مزمن هپاتیت C  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی همبستگی بین پلی مورفیسم G>C 915 ژن TGF – b1 با عفونت مزمن هپاتیت C،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی همبستگی بین پلی مورفیسم G>C 915 ژن TGF – b1 با عفونت مزمن هپاتیت C :

مقاله بررسی همبستگی بین پلی مورفیسم G>C 915 ژن TGF – b1 با عفونت مزمن هپاتیت C که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان از صفحه ۱۷ تا ۲۴ منتشر شده است.
نام: بررسی همبستگی بین پلی مورفیسم G>C 915 ژن TGF – b1 با عفونت مزمن هپاتیت C
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله پلی مورفیسم
مقاله ژنوتیپ
مقاله هپاتیت C

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه و هدف: سایتو کاین ها از عوامل سیستم ایمنی هستند که بعنوان ایفا کنندگان نقش اساسی در پاکسازی یا پیشرفت عفونت هپاتیت C شناخته می شوند. اثر خصوصیات ژنتیکی میزبان بر برون ده بالینی عفونت هپاتیت C هنوز کاملا مشخص نیست. از سوی دیگر تاثیر تغییرات ژنتیکی از قبیل چند شکلی های تک نو کلئوتیدی بر میزان بیان و عملکرد سایتو کاین ها تحت بررسی است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تغییرات ژنی سایتو کاین Transforming Growth Factor – در رابطه با حساسیت آنها نسبت به عفونت هپاتیت C بود.
روش کار: در این مطالعه مورد ـ شاهدی جمعیت مورد مطالعه متشکل از۱۲۵ فرد مبتلا به هپاتیت C و فرد سالم بود. تعیین ژنوتایپ با استفاده از واکنش زنجیره پلیمراز و متعاقب آن هضم آنزیمی بروش (Restriction Fragment Length Polymorphism) RFLP و توزیع پلی مورفیسمG>C ۹۱۵ژن TGF – 1 بین دو گروه مقایسه شد. برای تایید نتایج ژنوتایپینگ %۱۰ نمونه ها با روش تعیین توالی مستقیم تعیین ژنوتایپ شدند.
نتایج: فراوانی ژنوتیپ های GG، GC و CC بترتیب در بیماران%۹۲ ،۸ % و %۰ و در میان افراد شاهد بترتیب %۸۹۶، %۸۸ و %۱.۶بود و فراوانی الل های G و C در افراد شاهد بترتیب %۹۴ و ۶% و درمیان بیماران بترتیب ۹۶% و ۴% بود. از لحاظ آماری میان بیماران و افراد شاهد ارتباط معنی داری یافت نشد.
نتیجه نهایی: توزیع ژنوتیپ ها در بین بیماران هپاتیت C مزمن مشابه برخی از مطالعات قبلی است. اما فراوانی ژنوتیپ ها در افراد شاهد با بررسی های انجام شده در جمعیت های دیگر متفاوت است. در نتیجه در مورد این جمعیت ایرانی نمی توان پلی مورفیسم جایگاه ۹۱۵ ژن TGF – را عامل افزایش یا کاهش حساسیت افراد نسبت به عفونتHCV دانست.