تعیین تعداد و محل بهینه واحدهای نمونه بازرسی روسازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین تعداد و محل بهینه واحدهای نمونه بازرسی روسازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین تعداد و محل بهینه واحدهای نمونه بازرسی روسازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین تعداد و محل بهینه واحدهای نمونه بازرسی روسازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین تعداد و محل بهینه واحدهای نمونه بازرسی روسازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک :

تعداد صفحات :۱۳

چکیده مقاله:

شبکه روسازی از واحدهایی به نام شاخه تشکیل شده و شاخهها به واحدهای کوچکتری با نام قطعه تقسیم می گردند. به منظور تعیین وضعیت روسازی یک شبکه برای انتخاب فعالیتهای تعمیر و نگهداری، نیاز است تا به بررسی شاخص وضعیت روسازی قطعات آن پرداخته شود. به این منظور، قطعات به واحدهای کوچکتری با نام واحدهای نمونه تقسیم می گردند که به تعیین وضعیت روسازی قطعه مورد نظر منجر خواهند شد. بررسی تمامی واحدهای نمونه یک قطعه، هزینه، زمان و نیروی متخصص و کافی را می طلبد. به منظور محدود کردن میزان منابع، هزینه ها و زمان مورد نیاز برای یک بازرسی باید برنامه نمون هبرداری بهنحوی تنظیم گردد که بتوان با دقتی قابل قبول، تنها با بازرسی تعداد محدودی واحد نمونه تحت عنوان واحدهای نمونه بازرسی در قطعه روسازی مورد نظر، شاخص وضعیت روسازی آن قطعه را برآورد کرده و گزینه تعمیر و نگهداری را انتخاب نمود. در این پژوهش با بکارگیری الگوریتم ژنتیک و کد نویسی آن در فضای سعی در تعیین تعداد و محل بهینه واحدهای نمونه بازرسی شده است. به منظور سنجش کارایی و MATLAB نرم افزار اثر بخش بودن این پژوهش، شبکه روسازی منطقه ۱۶ شهرداری تهران به عنوان مطالعه موردی انتخاب گردید و شاخص وضعیت روسازی موجود در آمار این منطقه با شاخص های حاصله از مدل ارایه شده در این تحقیق مقایسه گردید. نتایج حاصله می تواند در کاهش هزینه ها و اتلاف زمان به منظور بازرسی قطعات یک شبکه روسازی و در نتیجه تسریع در تصمیم گیری برای فعالیتهای نگهداری و بهسازی یاری رساند.