مقاله اثر عصاره متانولی دانه های هویج (Daucus Carota) بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع I

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر عصاره متانولی دانه های هویج (Daucus Carota) بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع I دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر عصاره متانولی دانه های هویج (Daucus Carota) بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع I  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر عصاره متانولی دانه های هویج (Daucus Carota) بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع I،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر عصاره متانولی دانه های هویج (Daucus Carota) بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع I :

مقاله اثر عصاره متانولی دانه های هویج (Daucus Carota) بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع I که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۹ در فیزیولوژی و فارماکولوژی از صفحه ۸۵ تا ۹۳ منتشر شده است.
نام: اثر عصاره متانولی دانه های هویج (Daucus Carota) بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع I
این مقاله دارای ۹ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله دانه های هویج
مقاله پانکراس
مقاله دیابت

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: اثربخشی گیاهان دارای خواص آنتی اکسیدانی در بهبود بیماری دیابت شناخته شده است و از آنجا که دانه های هویج نیز دارای خواص آنتی اکسیدانی می باشند لذا در این مطالعه اثر عصاره متانولی دانه های هویج (Daucus carota) بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موشهای دیابتی نوع I بررسی شد.
روش ها: با تزریق استرپتوزوتوسین (STZ) به میزان ۷۰ mg/kg, i.pدر موشهای صحرایی نر، دیابت نوع I القا شد. قبل از تزریق STZ و ۵ روز بعد از تزریق، در حالت ناشتا، خونگیری به منظور تعیین سطح سرمی گلوکز و انسولین انجام گرفت و موشهایی که سطح سرمی گلوکز آنها بیش از ۲۵۰mg/dl بود، دیابتیک محسوب و به ۵ گروه تقسیم شدند که عصاره الکلی D. carota با دوزهای mg/kg/day،۳۰۰، ۲۰۰، ۱۰۰، گلایبن کلامید با دوز g/kgµ ۶۰۰ و ۰۵ سی سی آب مقطر (حلال عصاره) به مدت ۶ روز به طور جداگانه با گاواژ دریافت کردند. بعد از ۶ روز مجددا خونگیری انجام شد، سطح سرمی گلوکز به روش اسپکتروفتومتری و انسولین به روش ELISA با کیت های مربوطه اندازه گیری شد. ضمنا پانکراس حیوان خارج و در فرمالین %۱۰ قرار گرفت و برای مطالعات بافت شناسی مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها: تجویز عصاره دانه هویج در همه دوزها و گلایبن کلامید به مدت ۶ روز سبب کاهش سطح سرمی گلوکز شد ولی تنها دوز ۳۰۰mg/kg عصاره و گلایبن کلامید به طور معنی داری سطح سرمی انسولین را افزایش داد ضمنا، عصاره و گلایبن کلامید سبب بهبود جزایر و بخش آسینار پانکراس شدند بطوریکه، میانگین تعداد جزایر در موشهای دریافت کننده دوز ۱۰۰mg/kg عصاره و گلایبن کلامید بطور معنی دار افزایش یافت.
نتیجه گیری: عصاره متانولی دانه های هویج (D. carota) دارای اثر هیپوگلیسمیک می باشد و احتمالا بخشی از این اثر از طریق افزایش ترشح انسولین و بهبود بافت پانکراس بویژه جزایر آن انجام می شود.