مقاله تهیه الگوی کشت مناسب و بهبود مدیریت اراضی با تکیه بر ارزیابی تناسب اراضی در دشت سپیدان(استان فارس)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تهیه الگوی کشت مناسب و بهبود مدیریت اراضی با تکیه بر ارزیابی تناسب اراضی در دشت سپیدان(استان فارس) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تهیه الگوی کشت مناسب و بهبود مدیریت اراضی با تکیه بر ارزیابی تناسب اراضی در دشت سپیدان(استان فارس)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تهیه الگوی کشت مناسب و بهبود مدیریت اراضی با تکیه بر ارزیابی تناسب اراضی در دشت سپیدان(استان فارس)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تهیه الگوی کشت مناسب و بهبود مدیریت اراضی با تکیه بر ارزیابی تناسب اراضی در دشت سپیدان(استان فارس) :

تعداد صفحات:۲۴

چکیده:

ارزیابی اراضی با توجه به توان‌مندی خاک و اقلیم در استفاده بهینه از منابع خاک، آب و سرمایه برای افزایش تولید محصول و جلوگیری از تخریب بیش‌تر منابع طبیعی امری ضروری است.
هدف از این مطالعه، ارزیابی و تعیین تناسب کیفی بر مبنای روش فائو برای محصولات زراعی مهم، در منطقه سپیدان است. دشت سپیدان به مساحت ۱۰۶۰۰ هکتار به فاصله ۷۰ کیلومتری شمال غرب شیراز واقع شده است. بر اساس آمار هواشناسی و طبقه‌بندی آب و هوایی این منطقه جزء اقلیم سرد و نیمه‌خشک با متوسط بارندگی ۷۴۵ میلی‌متر و میانگین دمای سالانه ۴/۱۴ درجه سانتی‌گراد، دارای رژیم رطوبتی زریک و رژیم حرارتی مزیک می‌باشد. پس از جمع‌آوری اطلاعات اقلیم، خاک منطقه مورد مطالعه و نیازهای خاکی و اقلیمی محصولات گندم، جو، ذرت وچغندرقند به عنوان محصولات عمده، تناسب اراضی به روش پارامتری از نوع استوری وریشه دوم انجام و نقشه‌های تناسب اراضی با استفاده از نرم‌افزار ArcGIS تهیه گردید. نتایج طبقه‌بندی تناسب اقلیمی بر اساس روش فوق نشان می‌دهد که اقلیم منطقه برای محصولات گندم، جو و ذرت نسبتاً مناسب است. نتایج طبقه‌بندی تناسب اراضی نشان می‌دهد اغلب اراضی مورد بررسی برای محصولات انتخابی دارای تناسب بحرانی بوده است. هم‌چنین اقلیم منطقه برای محصول چغندرقند مناسب بوده و تعیین کلاس نهایی بستگی به محدودیت‌های خاکی شامل سنگ و سنگ‌ریزه سطحی و عمقی، ناهمواری، شیب و میزان آهک دارد. با مقایسه اراضی مرتعی با اراضی کشاورزی در هر واحد خاک مشخص گردید که اراضی مرتعی دارای ماده آلی بیش‌تر وخواص فیزیکو شیمیایی بهتری نسبت به اراضی کشاورزی هستند و فر سایش در این اراضی نسبت به اراضی هم‌جوار کشاورزی به مراتب کم‌تر است