مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی :
مقاله نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی که چکیدهی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۸ در فیزیولوژی و فارماکولوژی از صفحه ۳۷۱ تا ۳۷۸ منتشر شده است.
نام: نقش پروتئین S100B آستروسیتی بر تقویت حافظه در موش صحرایی
این مقاله دارای ۸ صفحه میباشد، که برای تهیهی آن میتوانید بر روی گزینهی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله پروتئین S100B
مقاله یادگیری و حافظه
مقاله هیپو کامپ, موش صحرایی
چکیده و خلاصهای از مقاله:
مقدمه: پروتئین S100B، پروتئینی است که از آستروسیت ها آزاد می شود و در کنترل ارتباط نوروگلیالی و احتمالا در حافظه و شکل پذیری سیناپسی نقش دارد. مطالعه ارتباط عملکردی دو سلول آستروسیت و نورون از اهمیت خاصی برخوردار است. در مطالعه حاضر اثر تزریق این پروتئین به درون هیپوکامپ بر روی یادگیری در موش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.
روش ها: در این تحقیق از ۴۰ موش صحرایی نر استفاده شد. حیوانات پس از جراحی و کانول گذاری دو طرفه در ناحیه CA1 هیپوکامپ و نیز ۷ روز ریکاوری، تحت یادگیری احترازی غیرفعال قرار گرفتند (۰۵ میلی آمپر، ۱۰۰ هرتز، ۵ ثانیه). بلافاصله پس از آموزش، ۰۵ میکرولیتر پروتئین S100B، به صورت دو طرفه، در دوزهای مختلف (۵ و ۵۰ و ۵۰۰ و ۵۰۰۰ نانوگرم) به گروه های آزمایشی و سالین به گروه کنترل تزریق شد . شاخص های یادگیری و حافظه شامل اولین تاخیر در پایین آمدن از سکو و کل زمان سپری شده بر روی سکو، ۲۴ ساعت بعد سنجش شد.
یافته ها: تزریق ۵ نانوگرم S100B، افزایش معنی داری را در شاخص اولین تاخیر در پایین آمدن از سکو (P<0.01) و نیز کل زمان سپری شده بر روی سکو (P<0.001) نشان داد و بطور شگفت آوری دوزهای ۵۰۰ و ۵۰۰۰ نانوگرم این پروتئین، در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری را در هر دو شاخص فوق الذکر نشان دادند (P<0.001).
نتیجه گیری: نتایج ما نشان می دهد پروتئین آستروسیتی S100B، اثرات تعدیلی بر روی حافظه دارد، بطوریکه در دوز های نانوگرم حافظه را تسهیل، در حالیکه در دوزهای میکروگرم حافظه احترازی غیر فعال را تخریب می کند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.