مقاله بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی کروسین و سافرانال به روش دیسک سیب زمینی و میگوی آب شور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی کروسین و سافرانال به روش دیسک سیب زمینی و میگوی آب شور دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی کروسین و سافرانال به روش دیسک سیب زمینی و میگوی آب شور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی کروسین و سافرانال به روش دیسک سیب زمینی و میگوی آب شور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی کروسین و سافرانال به روش دیسک سیب زمینی و میگوی آب شور :

مقاله بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی کروسین و سافرانال به روش دیسک سیب زمینی و میگوی آب شور که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۸ در فیزیولوژی و فارماکولوژی از صفحه ۳۹۷ تا ۴۰۳ منتشر شده است.
نام: بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی کروسین و سافرانال به روش دیسک سیب زمینی و میگوی آب شور
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سافرانال
مقاله کروسین
مقاله میگوی آب شور
مقاله دیسک سیب زمینی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: در این مطالعه، احتمال سمیت و خواص ضد توموری دو ترکیب موجود در کلاله زعفران کروسین و سافرانال به روش میگوی آب شور و سنجش دیسک سیب زمینی بررسی می شود.
روش ها: در روش میگوی آب شور، برای هر غلظت، سه لوله آزمایش که هر کدام حاوی ۱۰ لارو زنده بودند مورد استفاده قرار گرفتند و بعد از ۲۴ ساعت تعداد لاروهای مرده شمارش گردید. مقدار MIC سافرانال به روش میکروپلیت و MIC کروسین به روش کدورت تعیین شد. در روش سنجش دیسک سیب زمینی، دیسک ها به داخل پلیتهای حاوی آگار %۱۵ در زیر هود لامینار منتقل گردیدند و سپس با مقدار ۵۰ میکرولیتر از سوسپانسیون اگروباکتریوم تومه فشنز (غلظت ۱۰^۸ cfu/ml) و ۵۰ میکرولیتر از غلظت های ۸۰-۰۵ml/mg کروسین و ۰۸۰۰-۰۰۷۵ml/mg سافرانل در دمای ۲۵°C به مدت ۲۰ روز انکوبه شدند و سپس تعداد تومورها شمارش شد.
یافته ها: مقدار MIC سافرانل ۱ml/mg و کروسین ۱۰ml/mg تعیین گردید. مقدار LC50 بر علیه لاروهای میگوی آب شور برای سافرانل ۱۴۳±۰۴ و برای کروسین ۱۴۷۰±۴۷ml/mg بدست آمد. درصد مهار رشد تومور برای غلظتهای ۰۸۰۰-۰۷۵۰ml/mg سافرانل و ۸۰-۰۵ml/mg از کروسین به ترتیب %۵۶ تا %۹۰۲ و %۵۲ تا %۸۸۸ و مقدار EC50 برای کروسین ۲۳۴ml/mg و برای سافرانال ۰۳۱ml/mg تعیین شد.
نتیجه گیری: هر دو ترکیب کروسین و سافرانال ضمن داشتن اثرات سمی قابل ملاحظه، دارای فعالیت ضد توموری مناسب و وابسته به دوز بودند. در این میان سافرانال سمیت و فعالیت ضد توموری بیستری نسبت به کروسین از خود نشان داد.