بررسی مقایسه حمایت مثبت مشروط (همسر) با حمایت مثبت نامشروط (والدین) و عدم حمایت در درماان اعتیاد در شهر آبادان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مقایسه حمایت مثبت مشروط (همسر) با حمایت مثبت نامشروط (والدین) و عدم حمایت در درماان اعتیاد در شهر آبادان دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مقایسه حمایت مثبت مشروط (همسر) با حمایت مثبت نامشروط (والدین) و عدم حمایت در درماان اعتیاد در شهر آبادان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه حمایت مثبت مشروط (همسر) با حمایت مثبت نامشروط (والدین) و عدم حمایت در درماان اعتیاد در شهر آبادان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مقایسه حمایت مثبت مشروط (همسر) با حمایت مثبت نامشروط (والدین) و عدم حمایت در درماان اعتیاد در شهر آبادان :

تعداد صفحات :۲۱

چکیده مقاله:

می توان بیماری های انسان را از جهت وجود علامت درد در آن ها به سه گروه با درد، بدون درد و برعکس (با لذت) تقسیم نمود. همان گونه که می دانید درد منجر به انگیزه برای پیگیری بیماری و مداخله می شود اما عدم وجود درد اینگونه نیست و در نتیجه درمان اینگونه بیماری ها سخت تر از بیماری های دیگر است. حال اگر در سیر یک بیماری بجای درد، لذت حاصل شود مشکل دو چندان می گردد. از طرفی بیمار منکر بیماری است و از طرفی حدود دخالت مددکاران نیز نامشخص می گردد. در این پژوهش قصد بر این است که نظریه های حدود دخالت در درمان معتاد را به آزمون بگذاریم. یکی نظریه مشهور راجرز است که حمایت مثبت نامشروط را بیان نموده است و دیگری نظریه سیلیگمن است که نظریه مداخله مثبت مشروط را حتی با تعیین فرد حامی بیان داشته است. در این پژوهش از رویکرد کمی برای یافتن و مقایسه اعتبار این راه حل های روان درمانی استفاده شده است. در رویکرد کمی، جامعه آماری این تحقیق معتادین آبادان می باشند. از این تعداد ۶۰ نفر انتخاب گردیدند. پس از این، یک گروه معتادین متاهل ۲۴ نفره تعیین شدند. یک گروه معتادین با همراهان والدی ۲۱ نفره و یک گروه معتادین ۱۵ نفره بدون آموزش و در لیست انتظار درمان قرار گرفتند. پس از تکمیل فرم اطلاعات فردی و فرم توافق آگاهانه توسط داوطلب شرکت کنندگان بصورت تصادفی به گروه های ۱ تا ۳ جایگزین شدند. قبل و بعد از اجرای مداخلات تست راپید افیونی انجام می گرفت. همچنین تست های افیونی بعد از شروع درمان به صورت هفتگی انجام می گیرد. خانواده دو گروه آزمایشی تحت۴ جلسه آموزشی قرار گرفتند و هر جلسه ۳۰ دقیقه منظور شد. همین گونه معتادین نیز تحت ۲۴ جلسه آموزشی ماتریکس قرار گرفتند. بر اساس توافق به عمل آمده بیش از۲ جلسه غیبت به منزله افت آموزشی محسوب می شد. طی جلسات آموزشی در هر یک از گروه های مداخله مثبت نگر ۱۹ نفر و در گروه کنترل ۱ نفر افت آزمودنی وجود داشت. روش تحقیق نیز نیمه آزمایشی است. در ابتدا آزمون یک تست راپید ادراری از کلیه بیماران اخذ شد. بعد معتادین تحت درمان دو شیوه درمان به مدت۴ ماه قرار گرفتند. از اولین تست ادراری هر هفته از کلیه آزمودنی هایک تست اخذ گردید. اطلاعات مورد نیاز تحقیق، با استفاده از معاینه ی بیماران توسط پزشک انجام شد. اطلاعات در طی ۴ ماه تحت درمان جمع آوری و توسط SPSS پردازش شد. به طور خلاصه ۱ فرضیه (فرضیه مداخله مثبت مشروط) از ۲ فرضیه مطرح در پژوهش تایید گردید و یکی از فرضیات تایید نشد.