تحقیق فرآیندهای ماشینکاری سایشی ۳۶ص

توجه : این پروژه فقط به صورت فایل (با پسوند) zip ارائه میگردد
تعداد صفحات فایل : ۵۵

فرمت فایل : ورد

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : ۵۵ صفحه

فرایند ماشینکاری سایشی سنگ‌زنی متداولیرین فرآینده ماشینکاری سایشی سنگ‌زنی است.
دراین فرآیند دانه‌‌‌‌های ساینده به شکل یک چرخ به یکدیگر چسبانیده شد‌‌‌هاند.
عملکرد یک چرخ سمباده بشدت تابع ماده چسباننده و همچنین آرایش فضایی دانه‌‌‌‌های سایند (موسوم به ساختار) آن است.
ساختار چرخ سمباده- چگونگی قرار گرفتن ذرات ساینده نسبت به یکدیگر ساختار نامیده می‌شود.
اگر دانه‌ها خیلی نزدیک هم باشند “فشرده” و اگر دور از یکدیگر باشند “باز” نامیده می‌شوند.
چرخهای سمباد‌‌‌های که دارای ساختار باز هستند حفره‌‌‌های تراشه بزرگتر ولی در عوض لبه ‌‌‌های برنده کمتر در واحد سطح دارند.
(شکل۷-۲۷) در سنگ‌زنی تراشه‌‌‌‌ها‌کوچکند، ولی اصول مکانیزم تشکیل آنها‌ همان فشردن و برش است که در فصل ۲۱ برای تراشکاری معمولی فلزات مورد بحث قرار گرفت.
در شکل(۸-۲۷) تراشه‌‌‌‌های فولادی حاصل از فرآیند سنگ‌زنی با بزرگ نمایی زیاد نشان داده شده است.
دراین تراشه‌ها‌ همان ویژگیها پیشانی برش و ساختار لایه‌ای تراشه‌های دیگر فرآیندهای ماشینکاری دیده می‌شود غالباُ تراشه‌ها‌ آنقدر انرژی حرارتی دارند که می‌سوزند و یا در هوا ذوب می‌شوند.
اگر در حین سنگ‌زنی از سیال تراشکاری استفاده نشود، تراشه ‌‌‌های سوزان بصورت جرقه مشاهده می‌شوند.
در حالیکه در سنگ‌زنی سرعت تراش بالاست، مقادیر تغذیه و عمق تراش کوچکند و در نتیجه اعداد توان مصرفی ویژه بسیار بالاست.
از آنجا که عمل تراشیدن نسبت به خراشیدن یا ساییدن قطعا‌کارآیی بیشتری دارد.
شکستن دانه‌‌‌ها‌ و بیرون آمدن آنها‌ از داخل چسب پدید‌‌‌های طبیعی در جهت تیز نگه داشتن دانه‌‌‌‌هاست.
باکند شدن دانه‌‌‌ها‌ نیروی تراش بیشتر می‌شود و تمایل دانه‌‌‌ها‌ برای شکستن یا خارج شدن چسباننده افزایش می یابد.
کنده شدن دانه‌ها با تغییر چسب موسوم به درجه کنترل می‌شود.
بنابراین درجه به معنی این است که دانه‌‌‌ها‌با چه قدرتی در چرخ نگه داشته می‌شوند.
در واقع، درجه به دو عامل زیر بستگی دارد: ۱-استحکام ماده چسباننده ۲-مقدار ماده چسباننده به عنوان عامل اتصال دانه‌‌‌ها.
عامل دوم در شکل (۹-۲۷) نشان داده شده است.
معمولاً چرخهای سمباده متخلخل هستند و دانه‌‌‌ها‌ ساینده با ایستگاههایی از ماده چسباننده در کنار هم نگه داشته می‌شوند.
اگر در یک چرخ سمباده سطح مقطع ایستگا‌‌‌ها بزرگتر باشد نیروی لازم برای شکستن دانه و آزاد کردن آن نسبت به نوعی که دارای ایستگاه‌‌‌های کوچکتر است، بیشتر خواهد بود.
اگر نیروی کمی‌برای کندن دانه‌‌‌ها‌ مورد نیاز باشد، آنرا نرم می‌نامند.
معمولاً چرخ‌‌‌ها‌ را در یکی از دو طبقه نرم یا سخت طبقه بندی می‌کنند و معیار آن استحکام کلی چرخ حاصل از استحکام چسب و نحوه توزیع آن در بین دانه‌‌‌ها‌ است.
کنده شدن دانه‌‌‌ها‌ از چرخ بدین معناست که اندازه چرخ تغییر می‌کند.
نسبت سنگ‌زنی “G” بصورت اینچ مکعب ماده برداشته شده به اینچ مکعب ماده ساینده مصرفی تعریف می‌شود.
در سنگ‌زنی معمولی نسبت سنگ‌زنی در محدوده ۲۰ به ۱ تا ۸۰ به ۱ است.
نسبت سنگ‌زنی معیاری از فرآورش فرآیند سنگزنی است و معیاری از مقدار کاری است که یک چرخ سمباده می‌تواند در طول عمر مف