مقاله بررسی اثر تریامسینولون موضعی بر درماتیت خطی ناشی از پدروس در خوکچه هندی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثر تریامسینولون موضعی بر درماتیت خطی ناشی از پدروس در خوکچه هندی دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر تریامسینولون موضعی بر درماتیت خطی ناشی از پدروس در خوکچه هندی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر تریامسینولون موضعی بر درماتیت خطی ناشی از پدروس در خوکچه هندی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر تریامسینولون موضعی بر درماتیت خطی ناشی از پدروس در خوکچه هندی :

مقاله بررسی اثر تریامسینولون موضعی بر درماتیت خطی ناشی از پدروس در خوکچه هندی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان از صفحه ۱۰ تا ۱۸ منتشر شده است.
نام: بررسی اثر تریامسینولون موضعی بر درماتیت خطی ناشی از پدروس در خوکچه هندی
این مقاله دارای ۹ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله درماتیت خطی
مقاله پدروس
مقاله تریامسینولون
مقاله خوکچه هندی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: درماتیت ناشی از حشره پدروس به صورت یک مشکل بهداشتی در بسیاری از مناطق شمالی ایران و برخی از مناطق جنوبی مطرح است. هدف از انجام مطالعه بررسی اثر تریامسینولون بر درمان درماتیت خطی ناشی از پدروس روی مدل حیوانی بوده است.
روش بررسی: ۲۰ راس خوکچه هندی جنس نر با نام علمی Cavia Porcellus جهت مدل آزمایشگاهی به ۲ گروه تیمار (N=10)و شاهد(N=10) تقسیم شدند. حیوانات دسترسی آزاد به آب و غذا داشتند و در دمای ۲۵ درجه و رطوبت ۵۰ درصد نگهداری می شدند. سوسکهای پدروس از شهرستان نکا صید شده و سپس به دانشکده بهداشت منتقل شدند. درماتیت خطی، با تماس سوسکهای پدروس و قراردادن آنها بر روی پوست خوکچه هندی و تحریک آنها ایجاد شد. دوره درمانی پماد تریامسینولون ۰۱ درصد به مدت ۱۴ روز به صورت موضعی و بعد از تراشیدن موی خوکچه تجویز شد. سپس در روزهای اول، سوم، پنجم، هفتم، نهم، یازدهم و چهاردهم بعد از تجویز دارو، مراحل بهبودی در ۲ گروه شاهد و تیمار بررسی گردید. در گروه شاهد از پلاسبو فاقد الکل استفاده شد.
یافته ها: میانگین وزنی خوکچه های هندی ۱۰±۷۰۰ گرم بود. در پایان روز نهم تمامی گروه تیمار درمان شدند، در حالی که در گروه شاهد فقط ۱۰ درصد بهبودی حاصل شد(P<0.05) . در طول دوره درمان و یک ماه بعد از آن نیز هیچ عارضه دارویی جدی و قابل توجهی در بین خوکچه ها مشاهده نشد.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که تریامسینولون در درمان درماتیت خطی ناشی از پدروس در مدل حیوانی اثرات قابل توجهی دارد و از آن می توان به عنوان یک داروی موثر جهت ارزشیابی روی مدل انسانی در مطالعات آینده استفاده نمود.