مقاله تعیین اثر فرآوری بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند و منابع نیتروژنه مختلف در گوسفند مهربان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین اثر فرآوری بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند و منابع نیتروژنه مختلف در گوسفند مهربان دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین اثر فرآوری بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند و منابع نیتروژنه مختلف در گوسفند مهربان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین اثر فرآوری بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند و منابع نیتروژنه مختلف در گوسفند مهربان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین اثر فرآوری بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند و منابع نیتروژنه مختلف در گوسفند مهربان :

مقاله تعیین اثر فرآوری بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند و منابع نیتروژنه مختلف در گوسفند مهربان که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز و زمستان ۱۳۸۹ در پژوهشهای علوم دامی (دانش کشاورزی) از صفحه ۱۰۳ تا ۱۱۳ منتشر شده است.
نام: تعیین اثر فرآوری بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند و منابع نیتروژنه مختلف در گوسفند مهربان
این مقاله دارای ۱۱ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله اوره
مقاله پرک کردن
مقاله دانه جو
مقاله قابلیت هضم
مقاله کنجاله سویا

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
این مطالعه به منظور بررسی اثر پرک کردن بر ارزش غذایی دانه جو و مقایسه ضرایب قابلیت هضم جیره های متاثر از این فرآیند به همراه استفاده از دو منبع نیتروژن (اوره و کنجاله سویا) در گوسفند مهربان اجرا شد. در این تحقیق از شش راس گوسفند نر مهربان در قالب طرح چرخشی استفاده گردید. جیره های آزمایشی این بررسی بر اساس درصد ماده خشک عبارتند از: جیره ۱ (ساقه یونجه ۳۰% و جو معمولی ۷۰%)، جیره ۲ (ساقه یونجه ۳۰% و جو پرک شده ۷۰%)، جیره ۳ (ساقه یونجه ۳۰%، جو معمولی ۶۹۱۷% و اوره ۰۸۳%)، جیره ۴ (ساقه یونجه ۳۰%، جو پرک شده ۶۹۱۷% و اوره ۰۸۳% )، جیره ۵ (ساقه یونجه ۳۰%، جو معمولی ۶۲۴۵% و کنجاله سویا ۶۷۳۵%) و جیره ۶ (ساقه یونجه ۳۰%، جو پرک شده ۶۲۶۵% و کنجاله سویا ۷۳۵). قابلیت هضم چربی خام جیره اول با جیره دوم اختلاف معنی داری داشت (P<0.05 و سایر ضرایب هضمی مواد مغذی اختلاف معنی داری نداشتند (P>0.05). همچنین ضرایب قابلیت هضم محاسبه شده دانه جو کامل و پرک شده به جزء بخش چربی خام با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند (P>0.05) و پرک کردن باعث تغییرات چشمگیر در گوارش پذیری دانه جو نشد. مقایسه شش جیره آزمایشی نشان داد که قابلیت هضم مواد مغذی جیره ها بویژه پروتئین خام و چربی خام بطور معنی داری تحت تاثیر اثر جیره قرار داشتند (P<0.05) و تنها ضریب هضمی عصاره عاری از نیتروژن در بین جیره ها فاقد اختلاف معنی داری بود (P>0.05) از نتایج حاصل نتیجه گیری شد که فرآیند پرک کردن دانه جو بر قابلیت هضم مواد مغذی جیره و ارزش غذایی دانه جو در گوسفندان موثر نیست ولی استفاده از منابع نیتروژن پروتئینی و غیر پروتئینی در جیره قابلیت هضم مواد مغذی کل جیره را تحت تاثیر قرار می دهد.