مقاله تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مساله بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد نجف آباد سال ۸۸-۸۷

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مساله بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد نجف آباد سال ۸۸-۸۷ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مساله بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد نجف آباد سال ۸۸-۸۷  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مساله بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد نجف آباد سال ۸۸-۸۷،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مساله بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد نجف آباد سال ۸۸-۸۷ :

مقاله تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مساله بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد نجف آباد سال ۸۸-۸۷ که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۹ در مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی از صفحه ۲۶۲ تا ۲۶۸ منتشر شده است.
نام: تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مساله بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد نجف آباد سال ۸۸-۸۷
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله خودکارآمدی
مقاله آموزش پرستاری
مقاله سخنرانی
مقاله یادگیری مبتنی بر مساله
مقاله روش تدریس

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: خودکارآمدی در به کارگیری دانش و مهارت های علمی و حرفه ای نقش مهمی دارد. روش های آموزشی می توانند مهارت های مختلفی از جمله ظرفیت های تصمیم گیری را توسعه دهند. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر تدریس به روش سخنرانی و سخنرانی همراه با یادگیری مبتنی بر مساله (Problem based Learning) بر خودکارآمدی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد در سال تحصیلی ۸۸-۱۳۸۷بود.
روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که نمونه آن را ۴۴ نفر از دانشجویان پرستاری ورودی سال۱۳۸۵ دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد تشکیل می داد که با روش نمونه گیری غیراحتمالی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ۲۲ نفره تجربی و شاهد تقسیم شدند. ابزار گرد آوری داده، ویراست ایرانی پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی (Generalized self Efficacy) (GSE10) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با محاسبه میانگین و انحراف معیار و مقایسه ها با آزمون t زوج و مستقل، توسط نرم افزار SPSS ویرایش ۱۵ انجام شد.
نتایج: در گروه سخنرانی میانگین نمره خودکارآمدی به طور معنادار افزایش یافتP<0.004) ). در گروه PBL نیز میانگین نمره خودکارآمدی به طور معنادار افزایش یافت.(P<0.001) هر چند میانگین نمره بعد از آموزش در گروه PBL بیشتر از گروه سخنرانی بود، اما اختلاف میانگین نمره قبل و بعد از آموزش در دو گروه تفاوت معنادار نداشت.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش های موثر می تواند خودکارآمدی دانشجو در جهت اجرای عملکرد مرتبط را ارتقا دهد. با توجه به میانگین بالاتر آموزش حل مساله پیشنهاد می گردد دست اندرکاران آموزش در برنامه درسی مقاطع دانشگاهی به این روش آموزشی توجه بیشتری نمایند.